Foto bij H 18

de man is in de ik- vorm.

'toen de buitenaardse wezens de aarde binnendrong wist ik niet wat ik moest doen, ik was die dag met mijn moeder in de stad om mijn verjaardagscadeautje te halen toen de wezens de stad binnendrong. Ik zag mensen in paniek wegrennen en wisten niet wat ze moesten doen, tot ik een vrouw tegen het lijf liep die angstig in de ogen keek. De vrouw bleek zwanger te zijn, maar ze hield haar hand op de buik. Haar gezicht vertrok van de pijn.
Ik liep naar haar toe en hielp haar overeind en ze keek me dankbaar in de ogen. in die tijd waren we gevlucht naar een klein dorpje ver van de grote stad. in die tijd werd Sam geboren. Hij was anders, hij was niet menselijk.
Zijn huid was bleek alsof het nooit zon gezien had en in zijn nek zaten kieuwen als die van een vis. Zijn moeder had verteld, dat de leider van de buitenaardse wezens haar geinfecteerd had, waarbij haar zoon nu een van hen is. Ze zei dat ze een helse pijn had gevoeld toen de baby in haar buik groeide. Ik zorgde dat ze veilig onder de grond kwam en zorgde voor haar en Sam alsof het mijn zoon en vrouw was.
Sam groeide op tot een jongen van twee en in die tijd verdwenen zijn buitenaarde symtomen en groeide op tot en normale jongen. Tot ik werd uitgekozen om boven de grond te verkennen, maar in die jaren dat ik boven de grond zit, ben ik niet teruggekeerd. Na velen jaren wist ik dat ik de eerste was die me voor deze baan had oggegeven en ik wist niet dat er al behoorlijk wat mensen zijn gesneuveld tijdens deze tocht, op jullie na, maar vertel hoe je Sam hebt ontmoet?
In die tijd was Elizabeth geboren en leef ik boven de grond.'


Caine was stil door het verhaal wat de man vertelde. 'Dus Sam is werkelijk een zoon van die wezens?' vroeg Caine rustig. De man knikte. 'Ik ben Aleyton trouwens,' zei hij en de jongen zuchtte zachtjes.
'Ik ben boven de grond om me wat te laten bewijzen wie ik ben, ik was samen met zusje, alleen die verloor ik kort voordat we de stad bereikt hadden. Ik zwierf dagen over een zanderige vlaktes opzoek naar verkloeling en water, alleen ik wist dat ik het niet zou overleven. Het contact met de benedenwereld was allang kwijt en ik moest bedacht hebbend dat de dachten dat ik dood was.
Ik overleefde het kennerlijk en ontmoette Hyperion die me hielp met het zoeken naar mijn zusje. Niet veel later kwam ik Sam tegen, waarvan ik het op het eerste gezicht niet had gezien dat het een van hen was, maar ik weet wel dat het een goede vriend van me is.
Het enige wat ik nog weet is dat we neergeschoten werden en dat ik een soort van weggerold ben voorbij een heuvel, waardoor ze me niet gezien hadden, ik werd wakker en zag dat mijn vrienden meegenomen waren en toen kwam ik Elizabeth tegen, die me meenam naar deze plek.
.'
Aleyton luisterde aandachtig naar het verhaal van Caine en er bleef een lange stilte. Elizabeth kwam met drie koppen warme drank binnenopen en keek de twee aan. 'Heb ik wat gemist?' vroeg ze.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen