Chapter 003 || Melanie Kaya Black

Kreunend stap ik mijn bed uit. Vandaag is het dan zo ver, vandaag moet ik naar het pokkenkamp waar ik de hele zomer verplicht moet verblijven. Ik pak mijn cowboy tas en stop daar mijn toilettas, mijn mesjes, mijn telefoon, mijn make-up tasje, mijn portemonnee, mijn oplader, mijn oortjes en een paar elastiekjes in. Ik trek mijn jogging broek aan en een topje met een vest erover heen. Ik pak mijn tas en stamp de trap af. Ik ga aan de ontbijt tafel zitten en pak een broodje. Mijn ouders komen ook binnen gesneld. Ze zijn natuurlijk bang dat ik weer is ‘rare; gingen doe. Ik draai de pindakaas open en smeer het op mijn brood. In stilte eet ik mijn brood op.
‘So Melanie, are you ready for camp?’
Ik kijk mijn vader aan, are you kidding me?
‘When are we leaving?’
‘I’m gonna take my stuff and then we are going.’
Ik trek mijn vest met een noodvaart uit en trek mijn sweater aan. Mijn vest prop ik in mijn tas. Uit de gangkast pak ik nog een fles water. Samen met mijn ouders loop ik naar de witte hyundai. Ik pleur mijn spullen in de achterbak en ga op de achterbank zitten. Mijn ouders stappen in en we zijn dan onderweg. Ik pak mijn oortjes uit mijn tas en stop ze in mijn mobiel. Talk dirty to me van Jason Derulo springt meteen aan. Ik neurie zachtjes mee. Na ongeveer een uur naar mijn muziek te hebben geluisterd doe ik mijn mobiel weer terug in mijn tas. ‘Mom, how long do we have to drive?’
‘We still have a four hour drive left.’
Ik zucht, en zet het kleine scherm voor mij aan. Dan maar een film kijken. Ik stop Evil Dead in de DVD speler. Ahh horror ik hou er van. Als de film begint, trek ik mijn knieën op en geniet van de film.
Als de film na anderhalf uur is afgelopen begin ik het gesprek met mijn ouders.
‘Mom, Dad I really don’t wanna go!’
‘Honey, maybe it is a lot better for you, with your problem.’
‘My problem? It isn’t a problem! IT IS A LIFESTYLE!’
‘A lifestyle?’ vraagt mijn moeder met een trillende stem.
‘Yes mom, a lifestyle. That means, you can’t change anything about it. I will always be like this.’
‘Melanie kaya Black enough is enough! You’re going how much you don’t like it!’ Mijn vaders reactie. Zoals verwacht.
‘Alright and maybe you don’t have to pick me up!’ Ik begin tegen mijn ouders te schreeuwen. Mijn ouders schrikken van mijn uitbarsting en draaien zich weer naar voren toe. ‘Ohh I REALLY HATE IT!’ mijn ouders negeren me en met een zucht pak ik mijn mobiel weer en stop de oortjes in mijn oren. Als we vijf uur in de auto hebben gezeten voel ik een hand op mijn been.
‘Honey, we are arrived.’
Mijn mond valt open van verbazing. Het is hier prachtig! De zee die op de branding slaat, de tieners die in prachtige verblijfplaatsen zitten. Zo snel als de auto stopt, spring ik uit de auto en kijk om me heen. Al snel komt er iemand aangesneld die zich voorstelt als Ben Chair. ‘Welcome by summercamp TeenAngel!’
Ik proest het bijna uit, die naam!
‘Hello, i’m Melanie Black.’
Mijn vader zet mijn koffer naast me neer.
‘Hello, i’m Brian Black, Melanies dad.’
‘Welcome, welcome. Melanie here are your keys. You got housenumber 205.’

Heejj,, Sorry maar dit stukje was een beetje lang dradig komt omdat ik niet veel wist voor een autorit......