032.

"Dus je wilt me vermoorden Mathias?"
"Kira stop als je blieft ik wil geen gevecht hier. Al helemaal niet vanda... *Kuche*
Ik moest opeens heel hard hoesten en ik voelde iets uit mijn buik naar boven kruipen. Eerst kwam er een rook uit mijn mond en neus. Vervolgt door een vlam vanuit mijn mond. Na die vlam moest ik opeens weer heel hard hoesten. Toen het eenmaal over was moest Kira opeens keihard lachen. Nu wist ik waarom Mathias zo giftig naar Kira keek.
"Kira Rot als je blieft op. Ik wil je voorlopig niet zien we schreeuwen wel als we wat boodschappen nodig hebben."
*Kira verdween door het raam die open stond*
"Leuk gedaan nichtje van me."
"Ik wil er geen woord over rook... ehm. Horen. Jij begon over die rookpluimpjes. *Zucht* Ik ga naar boven even liggen."
"Ik probeer de brandvlek van de grond weg te halen. Zei hij op een serieuze toon die me eigenlijk best irriteerde.
Ik liep naar boven toe en ging in mijn bed liggen. Ik sloot mijn ogen. Alleen dan voelde ik me weer een 14 jarig meisje die een dood normaal leven leidde,