Hoofdstuk 34

Mackenzie

Ik werd wakker van een heerlijke geur en een fel licht dat op mijn gezicht scheen.
'Word wakker t zonnetje is al op, de bloempjes kijken uit hun knop, de leeuwerik...'
'Skyler als je niet op houd met dat rot liedje zingen krijg je een kussen naar je hoofd!' mompelde ik. Ik opende mijn ogen en zag mijn zusje met een dienblad voor mijn neus staan. 'Wat is dit?'
'Ontbijt op bed,' zei Skyler glimlachend. Ze ging voorzichtig naast me zitten en legde het dienblad op mijn buik. 'Het is mijn manier van sorry zeggen.'
'Waar zeg je dan sorry voor?' vroeg ik verbaasd.
'Dat ik pappa dreigde te vertellen over jou en Liam,' zei Skyler zachtjes.
'Zolang je hem niets zegt over het hele Thomas incident van afgelopen jaar zal ik niet heel boos worden,' zei ik terwijl ik overeind probeerde te gaan zitten zonder het dienblad van mijn buik af te gooien. 'Wel ik zal wel een beetje boos worden, maar niet heel boos.' Skyler haalde het dienblad van mijn buik af en zette het weer terug toen ik overeind zat.
'Ik dacht dat je niet meer praatte over het Thomas incident,' mompelde ze zachtjes. Ik haalde mijn schouders op en nam een hap van de muffin.
'Wat zullen we voor onze kamer halen?' vroeg ik om het gesprek een andere richting in te sturen.
'Jij vind vast wel iets leuks,' zei Skyler schouder ophalend. 'Ik ga alleen mee...'
'voor de frietjes, ik weet het,' zei ik glimlachend. 'Hoe laat is het?'
'Kwart over tien,' zei Skyler glimlachend. 'Zullen we zo gaan?'
'Ik eet mijn bord eerst leeg als je het niet erg vind,' mompelde ik.

'Dat klinkt niet goed,' mompelde ik toen de auto een raar kuchend geluid maakte in plaats van het normale start geluid. 'Dat klinkt alsof hij ziek is.' Mijn vader gaf me een chagrijnige blik en stapte uit. De motorkap van de auto ging omhoog en mijn vader begon te zuchtten. 'Dat klinkt alsof we niet gaan winkelen vandaag,' mompelde ik. Ik stapte ook uit en keek, zonder te kunnen zien wat nou alles was en wat er mogelijk mis kon zijn, onder de motorkap. 'Zal ik nog een kop koffie zetten?' Mijn vader gromde iets innemendst en ik trok Skyler het huis in. Hij was niet in een bui voor gezelschap.
'Dankjewel lieverd,' mompelde mijn vader toen ik hem snel even koffie bracht. 'Ik heb een nieuwe auto nodig.' Ik grinnikte.
'Alles goed?' Harry kwam de afrit af lopen en bekeek ons en de auto even. 'Autopech?'
'Tja, gister wilde hij ook al niet starten,' zei mijn vader.
'Een auto hoorde toch bij het terrein?' vroeg Harry bedachtzaam. Mijn vader schudde zijn hoofd.
'Dit is, wel was, mijn auto,' zei hij.
'Wel het terrein is te groot om alles lopend te doen, dus de nieuwe auto zal maar van de zaak moeten komen.' Hij gaf ons een jongensachtige grijns. 'Ik maak maar een telefoontje en zorg dat er geld voor vrij komt.' Hij gaf ons nog een glimlach, richtte een speelse blik op mij en liep toen weg.
'Wat voor een zaak hebben ze?' vroeg ik.
'Een boyband,' mompelde mijn vader.
'Zij bezitten een boyband?' vroeg ik verbaasd. Mijn vader gaf me een hele domme blik.
'Nee, ze waren lid van een boyband.'