~ 1
Ashley was blij dat het kerstvakantie was.
Toen ze thuis kwam, trof ze haar moeder in de keuken aan. "Hé Ash, blij dat je er bent ik moet je iets vragen..."
Toen ze thuis kwam, trof ze haar moeder in de keuken aan. "Hé Ash, blij dat je er bent ik moet je iets vragen..."
Ashley keek haar moeder aan en zei "uhm, oke tell me?" Mary begon te vertellen: " Ik weet dat jij en Ian al een hele tijd niet meer gesproken hebben en ik weet daar ook de reden niet van,maar..." Ashley was verrast dat haar moeder uitgerekend over ian wou praten en raakte geïrriteerd. " Wat is je punt,mam?" Mary ging verder: " Ik heb Ian's ouders uitgenodigd om bij ons kerstavond te komen vieren..." Ashley draaide zich pijlsnel om. "Wat?!" Ja we waren vroeger allemaal zo goed bevriend en we hadden een kerstkaartje gekregen van hen en ja.. Sorry, maar zo hebben jullie misschien een kans om het bij te leggen?" vroeg Mary hoopvol. "Mam.. Ik heb hem al 3 jaar niet meer gesproken ik weet echt niet wat ik tegen hem moet zeggen.." Ashley's humeur ging van verbaasd naar angstig. "Het komt wel goed, lieverd. Voor je het weet is alles weer zoals vroeger." Ashley knikte zacht en rende de trap op naar haar kamer. Ze ging op haar bed liggen en begon te piekeren. Ian komt naar hier over 3 dagen. Ze liep naar haar boekenkast en zocht tussen de fotoalbums naar diegene met de blauwe rand. "verdorie waar is dat ding!" riep Ashley geïrriteerd. Uiteindelijk vond ze hem. Ze ging terug op haar bed zitten en sloeg het fotoalbum open. Op de eerste pagina vond ze een foto van het derde kleuterklasje. Ze vond haar jongere zelf terug op de tweede rij met bruin krullend haar. Naast haar zat een blond jongetje die niet in de lens keek. Ian. zei een stem in haar gedachten. Ze bleef er een tijdje naar staren. Dan sloeg ze een paar bladzijden om en kwam op een foto terecht waar Ian en zij hand in hand op een bankje zaten. Ze schatte dat ze daar 7 jaar oud waren. Ze voelde een traan prikken in haar ogen en veegde ze zachtjes weg. Toen keek ze naar de laatste bladzijde van het album. De laatste foto van Ian en haar was genomen op het strand, 3 jaar geleden. Ze waren toen 13. Ze waren samen met hun ouders een week naar zee gegaan in de zomervakantie. Het was een fantastische vakantie. 2 weken nadat ze terugwaren had Ian haar dit album cadeau gedaan. Het was een verzameling van alle mooie momenten die ze samen al hadden beleefd en hij wou haar daarmee zijn eeuwige vriendschap bewijzen. Er zat ook een kaartje bij waarop stond: "Ik laat niets of niemand ooit tussen ons komen. X je beste vriend, Ian."Tenminste, Ashley dacht toen toch dat het niet meer dan vriendschap was. Ashley legde het fotoalbum terug op zijn plaats en begon te huilen. De laatste maanden had ze sinds een hele lange tijd weer gedroomd over Ian. Ook overdag dacht ze steeds meer aan hem. Wat wel raar was want ze hadden elkaar al 3 jaar niet meer gesproken door een stomme ruzie. Waar ze nu heel veel spijt van heeft want.. "Ash! Heb jij mijn Ipod gezien? ik kan hem echt nergens vinden." Liam, Ashley's jongere broertje kwam haar kamer binnengestormt. "Nee.. Liam, vraag dat aan mam ofzo maar laat mij met rust." Liam keek haar bedenkelijk aan en kwam toen dichterbij. "Ash, ben je aan het huilen..?" Ashley sprong recht en schreeuwde: " Laat me gewoon met rust oke!" Liam reageerde geschrokken:" Wow, sis, sorry hoor... Ik ga wel." "Nee, Liam!" riep Ashley. Liam kwam terug. "Ja?" Ashley snikte: " sorry. Kom even bij me zitten alsjeblieft." Liam glimlachte en kwam naast haar zitten. " Tell me, wat is er sis?" Liam nam alles van haar over. Normaal zou ze hem voor de zoveelste keer zeggen dat hij moet stoppen met haar na te apen maar Ashley keek hem aan en snikte. " Pff, Liam. Ik mis hem gewoon zo hard en mam heeft hem uitgenodigd voor kerst en ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen en.." "Ashley! Hé, rustig. Wie, wat waar?" zei Liam. "Ian,Liam. Ian komt met kerst samen met zijn ouders naar hier. Ik heb al 3 jaar niet meer met hem gesproken en ik krijg hem niet uit mijn hoofd." Liam zei verbaasd:" Wacht, Ian? Ian waar jij onafscheidelijk mee was sinds de kleuterschool?" Ashley begon weer te snikken. "Ja stomkop, wie anders?" Liam zei:" Praat met hem. Dit is je kans Ash! Niemand weet wat er die avond gebeurd is maar als je hem mist dan is dit je kans om het weer goed te maken,toch?" Ashley keek op. "Denk je dat?" Liam knikte. "Ja! ga er voor!" Ashley glimlachte. "Sinds wanneer hebben wij zo een serieus gesprek?" Liam lachte. " Sinds vandaag,denk ik." Ashley omhelsde haar broertje. "Bedankt Liam, ik had je echt even nodig." Liam glimlachte." Daarvoor zijn we broer en zus hé." Hij knipoogde. Liam liep Ashley's kamer uit. "Soms kan hij zo een eikel zijn maar ik zou voor geen geld van de wereld zonder hem kunnen." Dacht ze.
Er zijn nog geen reacties.