Foto bij De Zuidelijke Waterstam - 8

“Nou, ik…” Ze aarzelde. “Soms heb ik het gevoel dat u me niet vertrouwt met de stam enzo.”

“Je moet nog veel leren, Yle”, zei ik. “Ooit zal je er volledig klaar voor zijn om de stam over te nemen, maar nu nog niet. Net zoals Lizzie en Keylina nog heel wat moesten leren in het begin.”
“Nou, ik zou gezorgd hebben dat er eten was”, merkte ze op.
“Yle! Je weet best dat zij nooit eerder de kans hadden zo’n dingen te leren.”
“Ja mam, sorry.”
“En jij hebt nooit de kans gehad met problemen te leren omgaan”, vervolgde ik. “Zo lang je dat niet geleerd hebt, kan je niet alleen voor de stam zorgen.”
“Maar papa is er toch ook?”
“Ik ben te lang weggeweest, Yle”, zei Sokka. “Zolang alles goed gaat, lukt het best, maar de mensen hier zien me niet echt meer als hun leider en als er problemen zijn, zal ik hen niet kunnen laten doen wat juist is.”
“Dat kan ik wel”, zei Diana. “Omdat ik zo belangrijk geworden ben in de oorlog.”
“Maar u bent geen prinses.”
“Wel als jou en je ouders iets zou overkomen. Accepteer het gewoon, Yle. Zolang alles goed gaat, blijf ik wel op afstand, goed?”
“Voor een paar dagen red ik het best hoor.”
“Een paar dagen, daar zeg je wat Yle”, zei ik met een glimlach. “Als Lizzie ons echt nodig heeft, kan het zijn dat we bijna twee maanden wegblijven.”
“Zo lang?”
“De reis duurt al twee weken, Yle”, zei Thomatio. “En dat soort problemen los je niet in een paar dagen op. Zelfs als de soldaten weg zijn, moeten we er nog voor zorgen dat ze zich verder aan de voorwaarden van de vuurnatie houden.”
“Oh.”
“Maak je geen zorgen, we komen heus wel terug hoor”, plaagde ik haar.
“Mama, mag ik niet gewoon mee dan? Als tante Lizzie ook komt dan, ik heb haar al zo lang niet meer gezien.”
“We missen haar allemaal, Yle”, zei Diana.
“Als ik haar zie op de Zuidpool, zeur ik wel net zo lang tot ze een paar weken hierheen komt, goed?” Ik knipoogde. “Lizzie is ons heus niet vergeten hoor.”
“Nee, dat is waar.” Ze glimlachte. “Daarvoor heeft ze hier ietsje te lang gewoond.”






Ik moet nu toch echt hééél eventjes reclame maken
Ik heb samen met mijn beste vriendin meegedaan aan de Paul Harland Prijs en....
We zijn doorgestoten tot de tweede ronde/finale!!!!
Dus, als jullie het willen lezen...
Mijn moeder kwam van de Overkant
Vataja ontdekt bij de begrafenis van haar moeder dat die van een andere plaats afkomstig is, een ander deel van de stad, waar het leven veel beter is. Omdat niets haar nog bindt aan haar huidige woonplaats, trekt ze er op uit om te ontdekken waar haar moeder vandaan kwam en wat haar er toe gedreven had te verhuizen naar het armzalige oord waar zij was opgegroeid. Ze komt terecht op een plaats waar dingen niet zo eenvoudig zijn als ze lijken, waar een strijd woedt tussen het goede en het kwade. Een plaats waar ze niet voor iedereen even welkom is. [12+]

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen