``215``

‘ik kom hier voor de baan’ even glimlach ik vriendelijk naar de man. Hij kijkt langzaam op van het boek dat hij aan het lezen was en bekijkt me eens goed.
‘de baan?’ nu buig ik een stukje naar voor en leun op de bali.
‘de baan’ de man kijkt even naar in mijn shirt en dan naar het boek dat voor hem ligt.
‘vrouwen kunnen geen bewakers worden hier’ ik grinnik even en grijp naar zijn kraag.
‘ik ben al aangenomen’ grom ik naar hem terwijl ik hem loslaat. De toon is gezet. Ik loop naar de eerste deur en die word opengedaan.

‘niet fluisteren!’ roep ik tegen twee mannen die met elkaar aan het overleggen waren. Ze kijken me allebei even aan en ik loop verder. Ik kan het niet helpen om te glimlachen. Ik zou een ogen op hen houden. niet veel later zitten de twee mannen aan dezelfde tafel te eten. Ik vouw mijn armen over elkaar en zie ze weer overleggen. Even vraag ik me af of ik ze zou moeten aanspreken erop.
‘hi lekker ding’ mijn ogen gaan gelijk naar de gevangen die naar me knipoogt.
‘als je nog langer wilt leven zou ik maar door lopen’ zeg ik tegen hem. hij begint te lachen maar voordat hij nog iets kan doen staan de 2 mannen op. de langste stoot tegen iemands schouder en er hangt gelijk een gespannen sfeer. De wat kleinere gaat beschermend voor de ander staan. de spanning verdwijnt niet maar nu lopen er meer mensen naar hen toe. dan barst het gevecht los. voordat er meer gevochten kan worden schreeuwt de hoofdbewaker dat ze moeten stoppen. Ik veer een beetje overeind en loop naar de man die ik al een tijdje in de gaten had gehouden.
‘isolatie’ besluit de hoofdbewaker en ik haal de handboeien van mijn heup en pak de man hard vast. ‘ik heb dit altijd al een keer willen doen’ fluister ik in zijn oor. Ik sluit de handboeien pijnlijk strak en trek hem met me mee.
“kinky” grinnikt Dean zachtjes voordat ik nog naar Sam klipoog.