6.

De volgende dag ging Anna rond twee uur richting het meer, misschien te vroeg. Maar dat maakte haar niet uit. Faith, het konijn van Anna dat in een holletje naast haar huis woonde, volgde haar opweg naar het meer. Ze had haar gitaar mee, zoals beloofd. Ze speelde al jaren gitaar, het was een manier van ontspannen. Ze kon er al haar gevoel in kwijt.
Ze ging tegen een boom aan de westelijke kant van het meer zitten en Faith nestelde zich tegen haar linker bovenbeen aan. Ze pakte haar gitaar en de eerste klanken van "just the way you are" klonken rondom het meer. Anna neuriënde zachtjes mee en haar gedachtes gingen de vrije loop. Ze had de hele nacht gedroomd over Harry en zijn leuke krullen. Hoe zijn lippen de hare raakten... Maar hoe kon een wereldberoemde jongen verliefd worden op háár? Ze had nog geen eens een mobiele telefoon.. Anna kende de celebs van deze tijd, Harry's vrienden dus, niet. Ze wist niet hoe hij überhaupt beroemd is geworden, wie er in zijn band zaten. Niet. Noppes. Nada.
'Hey Anna,' zei Harry. Hij stond tegenover haar en ging op de grond zitten.
'Hoi Harry,' begroette Anna de krullenbol vrolijk.
'Ik moet je eigenlijk een paar dingen vragen,' begon Harry voorzichtig. 'Kom maar op,' zei Anna met een lach. 'Oké, eerste vraag: vrienden van me wilden een foto van je,' begon Harry. Anna glimlachte, 'Kom, maar op,' zei ze en ging dichter naast Harry zitten. Ze trokken een paar gekke bekken en ook een paar met een normaal gezicht. 'Ten tweede,' begon Harry, 'Wat is je achternaam?'
'Van Wales,' antwoordde Anna simpel.
Harry fronsende. 'Net zoals de koninklijke familie?'
Anna knikte. 'Dat klopt, vast verre achterfamilie,'
'Ten derde,' begon Harry mysterieus. Anna moest een giechel onderdrukken. 'Heb je een vriendje?' Nu keek hij haar hoopvol aan.
Anna antwoordde eenvoudig, 'Nou, ik weet niet wie van mijn minnaars ik tot vriendje kan benoemen. Maar ik denk de jongen aan wie ik al mijn schilderijen verkoop,'
Harry keek teleurgesteld naar zijn voeten. Anna probeerde niet in lachen uit te barsten.
'O, oke,' zei Harry.
Nu kon Anna haar lach niet meer inhouden en begon heel hard te lachen. 'Ik heb geen vriendje, je had je gezicht moeten zien,' lachte ze. Harry zuchtte opgelucht. 'Gelukkig,'
'Had je dat toch al gevraagd?' vroeg Anna.
Harry lachte. 'Dat zou best kunnen, maar ik wil het gewoon zeker weten,'