Foto bij Farwell, but no goodbye <3 {4}

Er zaten tranen op het blad, niet van mij, want huilen kon ik niet. Ze was weg, maar huilen kon ik gewoon niet. Ik wou mezelf niet overgeven aan mijn verdriet! Ik moest verder, zoals Lola zei in de brief. De agent keek me aan. “Wil je haar zien?” vraagt de agent. “Nee… ik wil haar niet herinneren als de iemand die dood ligt, maar als Lola, het meisje met het de lieve glimlach.” zei ik en de man knikte.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen