Foto bij 008. Cilia

ik sta voor mijn huis. Zwemmen was geweldig. dromerig doe ik de deur open. Het eerste wat me op valt is de geur. alcohol. ruw word ik uit mijn droom getrokken. ik stap over een stapeltje post heen. met mijn jas half aan leg ik het stapeltje op tafel neer. rekening, rekening, rekening en... Tussen alle blauwe enveloppen ligt een witte. ik trek hem er tussenuit.

Cilia de vos

mijn hart slaat een slag over. dat tekentje in de hoek. dat is... Voordat ik weet wat er gebeurd gil ik. ik trek de envelop open en pak er een brief uit. terwijl de envelop op de grond valt, lees ik hem snel door. Ik hoor mijn vader de trap af strompelen, Mijn moeder komt dronken uit de keuken gewageld en Domino mijn hond zie ik in een ooghoek uit zijn mand komen. Ik blijf maar gillen. 'OMG, OMG, OMG, OMG' Ik kan het niet geloven. Ik voel een snuit tegen mijn been, iemand trekt de brief uit mijn handen. Mijn vaders stem leest de brief met een dubbele tong voor. Als hij klaar is gil ik nog steeds. Mijn moeder omhelst me. Fijn, ze stinkt naar alcohol. gelukkig is ze wel helder genoeg om te weten wat er aan de hand is. Mijn vader niet. met de woorden:'rotzooi' en 'trap er niet in' verscheurt hij de brief en strompelt de trap weer op. Mijn moeder strompelt achter hem aan. Ik raap een stukje op. er is nog maar één zin te lezen. wij nodigen u uit om mee te doen aan de voorrondes van het NK zwemmen Ik pak de andere snippers ook op en leg ze op tafel. dat wordt lijmen. Gelukkig is er nog een iemand die wel blij voor me is: Domino. Hij springt op mijn schoot. 'weet je niet hoe zwaar je bent' lach ik. Hij maakt mijn dag altijd wel weer goed. Zonder Domino zou ik niet willen leven. Vooral niet nu Charlotte alleen nog maar met een zeker persoon omgaat. Charlotte... moet ik dit haar vertellen. heel lang heb ik niet om erover na te denken, want boven hoor ik mijn ouders schreeuwen. Erg dreigend is het niet, want tussen door giechelt mijn moeder of neemt een van de twee een slok. Ik zie het plaatje al voor me: In hun donkere slaapkamer met de gordijnen dicht. Overal liggen kleren en flessen. de een staat, de ander zit op het bed. wel hebben ze alle twee een fles bier, wijn, whisky of een andere fles met alcohol in hun handen. ze drinken gewoon uit de fles. Allebei vier flessen per week. Waarom moeten die twee nou altijd dronken zijn? Domino merkt mijn gepieker en springt weer op schoot. 'ga je dat ooit nog eens afleren?' fluister ik, maar hij houdt zijn hoofd een beetje schuin alsof hij mij niet begrijpt. glimlachend fluister ik 'I love you so much'

met het plakband lukt het me om de brief weer te maken. Boven is het geschreeuw opgehouden. Ze hebben vast een nieuwe fles open getrokken. denk ik verdrietig bij mezelf. Nu ik weer wat rustiger ben, lees ik de brief nog eens. Het is een brief met veel lastige woorden. na een kwartiertje puzzelen kom ik er achter wat er staat. Ik moet op 26 februari om 15:00 in het olympisch zwembad in Amsterdam zijn. Ik mag vier mensen mee nemen. 'het olympisch zwembad? Hoe kom ik nou weer in Amsterdam! Mijn vader heeft zijn mening al gegeven en mijn moeder heeft geen rijbewijs. En no way dat ik met de trein mag. Wie moet ik mee nemen? Als mijn ouders dronken zijn, ga ik ze ook echt niet mee nemen hoor.' Nu pas kom ik erachter dat ik tegen Domino aan het praten ben. Hij geeft me nog een lik en springt dan van mijn schoot af. In mijn hoofd pieker ik verder. Charlotte? misschien dat haar ouders me er naar toe kunnen brengen? nee, toch maar niet. Ze heeft al een nieuwe beste vriendin of ze wil misschien Carly mee nemen. Carly hoef ik er helemaal niet bij te hebben. In het begin was ze wel aardig, maar nu.. ze is een bitch en pakt mijn beste vriendin af. en nu is er eens één jongen die iets in míj ziet, probeert ze hem ook te krijgen. nee, Carly mag er niet bij zijn. Opeens weet ik wie ik mee ga nemen. die jongen van school en uit het zwembad. Waar Carly mee flirtte. 'Hij weet altijd het juiste te zeggen. ja hem wil ik er bij hebben.' Ik ben weer hard op gaan praten. Domino kijkt me schuin aan vanuit z'n mand. Hij snapt er echt niets van. Ik ga naast hem zitten en aai over z'n kop. z'n staart maakt geluid als hij hard tegen de muur slaat. en opnieuw en opnieuw. 'Honden hebben maar een makkelijk leven. Je hoeft alleen maar te eten, slapen en uitgelaten te worden. Honden hoeven alleen maar te piekeren of hun staart geen pijn gaat doen en of ze wel genoeg eten krijgen. Oh, honden zijn zo zorgeloos. Ik wou dat jij kon praten, lieve Domino, dat je me advies kan geven. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.' Boven hoor ik glas op de grond kapot vallen. Ik wil het niet horen. Denken jullie nou nooit eens aan mij!! ik wil het schreeuwen, maar als ik het doe worden ze boos. Ik pak Domino's riem en samen lopen we richting het park. Weg van mijn ouders. weg van mijn problemen, weg van alles.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen