13.

De volgende dag gingen Collin, Lilly en Anna naar het gedeelte van Londen waar "One Direction" woonde. Anna had een kort zwart broekje aan met een kleurrijke top, maar het belangrijkste van de outfit: de pumps die ze van Lilly verplicht aan moest. Ze had die schoenen een paar jaar geleden van Lilly gehad, maar die lopen niet zo lekker in het bos en Lilly vond dit het excuus om ze aan te trekken was.
'Lilly, waarom kijken al die mensen elkaar aan en fluisteren dan wat?' vroeg Anna verbaasd nadat dat al een paar keer was gebeurd.
'Omdat je zo mooi bent,' zei Collin grijnzend. 'En omdat je absoluut niet op hakken kan lopen,' vulde Lilly haar twin aan.
'O,' bracht Anna kort uit.
Lilly glimlachte. 'Grapje, little sis. Je loopt juist fantastisch op je hakken, om jaloers van te worden,'
Anna zuchtte opgelucht.
'Daar wonen ze,' zei Lilly en wees naar het huis met de grote poort, bewakers voor de deur en niet te vergeten: honderden gillende tienermeisjes.
'Volgens mij zijn ze thuis,' gokte Collin.
Lilly en Anna knikten. 'Ik denk het ook,'
'Maar belangrijker: hoe komen we binnen? Of zorgen we dat ze ons zien?' vroeg Lilly.
Anna zuchtte. 'Dit is onbegonnen zaak, morgen heeft hij vast weer een ander,'
Collin legde een arm om haar heen en keek haar medelevend aan.
De gillende tienermeisjes begonnen nog harder te gillen, als dat mogelijk is, en gilden hoorbaar: 'HARRY, I LOVE YOU,'
Anna bleef aan de grond genageld staan. Harry. Hij stond nog geen 5 meter van haar af. Anna draaide langzaam om, zodat ze met haar gezicht naar hem toegedraaid stond.
Harry werd in een auto geloosd, hij werd begeleid door twee bomen van kerels. Anna liep twijfelend richting de auto.
'Harry,' zei ze. Een meisje naast haar keek haar aan. 'Ja, dat is Harry. Slimmerd,' zei ze sarcastisch. Ze leek het niet gemeen te bedoelen, maar juist lachend.
'Anna, kom mee. Hij herkent je toch niet,' zei Lilly en trok Anna mee. Weg van Harry