15.

Anna zat samen met Collin en Lilly in de Starbucks. Lilly was verslaafd aan de Starbucks. En in deze Starbucks werkte een super knappe jongen dus hier kwam ze altijd. 'Hij heet Max,' zei ze met een klein zuchtje. Collin rolde met zijn ogen.
Anna keek Max onderzoekend aan. Hij had bruin haar en was smal gebouwd. Hij zag er lief uit en paste goed bij Lilly.
Het was rustig in de Starbucks en Max kwam naar hen toegelopen.
'Hoi Lilly, alles goed?' vroeg Max aan haar met een welgemeende glimlach. 'Ik ben trouwens Max, en jullie zijn?' vroeg hij aan Collin en Anna.
'Hoi Max, ik ben Anna,' 'en ik Collin,'
Max ging naast Lilly zitten terwijl Collin en Anna via Google Anna op zochten in de hoop misschien iets over haar ouders te vinden.
'Dus heb je een keer zin om met mee uit eten te gaan?' vroeg Max aan Lilly. Collin en Anna keken nieuwsgierig op van hun iPhone en volgden het gesprek nauwlettend.
'Uhm.. Ja graag,' zei Lilly blozend. Anna gaf Collin een tik, hij keek Max zuur aan.
'Het blijft je zusje, het is goed om zo beschermend te zijn,' fluisterde Anna Collin toe.
Collin glimlachte en ze keken opnieuw verbaasd op toen ze zoengeluiden hoorden. Ze dachten ten eerste instantie dat het Lilly en Max waren naar die keken even verbaasd naar het meisje en de jongen vlak achter hen elkaar nog net niet inslikten.
'We dachten dat jullie dat waren,' zei Collin lachend.
Lilly en Max barstte in lachen uit en Anna kon haar lach ook niet inhouden en al helemaal niet toen ze naar de zoenende mensen keek.
Alle vier hadden ze de slappe lach. De jongen en het meisje keken hen nu arrogant aan.
'Is het grappig?' vroeg het meisje, typisch Barbie bitch gevalletje.
Collin probeerde heel serieus te zeggen: 'Ja hoor, lachen is gezond zeggen ze altijd,'
De jongen en het meisje verlieten chagrijnig de Starbucks, waardoor ze nog veel harder moesten lachen.