Hoofdstuk 39

Mackenzie

Clap along if you feel like a room without a roof
Because I'm happy
Clap along if you feel like happiness is the truth
Because I'm happy
Clap along if you know what happiness is to you
Because I'm happy
Clap along if you feel like that's what you wanna do

Ik stond dansend in de keuken terwijl ik aan het koken was. Het was iets voor zessen en ik had trek gekregen dus was ik maar begonnen aan het avond eten. Niet dat je met koken zo veel bijzonders moet voorstellen, ik had pasta in heet water gegooid en was van plan zodra het gaar was er pesto saus door heen te gooien. Het water kookte alleen nog niet dus ik was maar begonnen met dansen.
'Hi.' Geschrokken draaide ik me om en keek in het grijnzende gezicht van Harry. 'Sorry ik wilde je niet laten schrikken.' Hij had een lachje om zijn lippen alsof hij iets hilarisch wist, maar het me niet wilde vertellen, dat samen met de ondeugende blik gaf hem iets van een kwajongen.
'Wat doe je hier?' vroeg ik terwijl ik mijn muziek iets zachter zette.
'Ik zocht je vader, zijn auto stond er niet, maar ik hoorde muziek dus ik kwam even kijken.' Het was even stil tussen ons. 'Wist je dat pasta sneller kookt als je het gas onder te pan aanzet?' vroeg hij uiteindelijk onschuldig.
'Wah... o, worteltjes,' mompelde ik. Harry schoot me in de lach, wat me aan Liam deed denken. Om de een of andere reden vond ik het niet fijn om aan hem te denken, het gaf me een depressief gevoel en ik begreep niet waarom. Ik duwde het van me af en zette snel het gas aan.
'Wat voor saus maak je er bij?' vroeg Harry terwijl hij glimlachend in de deuropening bleef staan.
'Pesto,' zei ik rustig.
'Zeg me alsjeblieft dat je niet dat potje gaat gebruiken,' zei hij terwijl hij een vaag gebaar maakte naar het potje dat op het aanrecht stond.
'Oké,' mompelde ik.
'Wel wat ga je dan gebruiken?' vroeg hij.
'Je zei dat ik je het niet mocht vertellen,' zei ik simpel. Hij schoot in de lach. Kwam de keuken binnen en zette het potje weg.
'Dat kan ik je niet laten doen,' zei hij. 'Ik zal niet kunnen slapen vanavond als je zo iets eet, het zou strafbaar moeten zijn.'
'Wat? Pesto uit een potje eten?' vroeg ik lachend. Hij knikte en stroopte zijn mouwen op.
'Heb je Parmezaanse kaas?' vroeg Harry. Ik haalde het glimlachend uit de koelkast. 'Pijnboompitjes en basilicum?' Ik wees op het plantje in het raamkozijn en pakte toen de pijnboompitjes uit een keukenkastje. 'Heb je een vijzel?' Hij waste zijn handen en nam toen de vijzel aan. 'Wel nu doe je de basilicum, de pijnboompitjes en de Parmezaanse kaas met een beetje olijfolie, peper en zout in de vijzel, je stampt het met de stamper en je krijgt pesto.' Ik schoot in de lach en begon aan de pesto te werken terwijl Harry uit de koelkast een kipfilet pakte en die rustig in stukjes begon te snijden en daarna te bakken met wat pijnboompitjes er bij.
'Wat doen jullie?' vroeg Niall die ook gewoon de keuken binnen kwam lopen. 'Het ruikt lekker.'
'Blijven jullie eten?' vroeg ik wetend dat ik waarschijnlijk niet veel keus had, want de jongens zagen er niet uit alsof ze snel weg zouden gaan.
'Klinkt prima,' zei Niall grijnzend terwijl hij zich gemakkelijk maakte op een van de keuken stoelen.
'Dan moet je ook werken Niall,' zei Harry grijnzend. 'We hebben in ons huis nog wat pasta liggen, ga dat even halen. Anders hebben we waarschijnlijk niet genoeg.'
'Ik ben zo weer terug,' zuchtte Niall.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen