~ 6
Ashley voelde zichzelf down worden. De moed zakte haar helemaal in de schoenen. Ze lief twijfelend de woonkamer in en bood Amanda en George op verzoek van haar moeder aan om te gaan zitten. Amanda en George gingen in de 3 persoonsbank zitten. Ian zette zich in de andere neer. Ondertussen ging Liam aan het uiteinde zitten van de bank waar Ian zat. Hij zat er afwezig bij. Ashley zag dat en liep naar haar broer toe terwijl ze stiekem in de richting van Ian keek. Maar die staarde strak voor zich uit. “Bro, ze komt wel.” Fluisterde ze in zijn oor. Liam knikte. “Ik hoop het.”
“Ashley kom eens naar de keuken!” riep Mary. “Ja mam? Wat is er?” vroeg ze zo kalm mogelijk toen ze aan kwam lopen. Ashley’s hart ging nog steeds ongelofelijk hard te keer. “Breng deze hapjes even naar de gasten, wil je?” Ashley ging akkoord en bracht de schotel met kaasjes,toastjes en olijven naar de woonkamer. Toen ze de schotel wilde neerzette ging de bel. Liam sprong recht. “Ik ga wel!” Riep hij. Ian keek op. Ashley keek hem op hetzelfde moment aan. Deze keer bleef hij een paar seconden langer kijken waardoor Ashley de schotel met de hapjes bijna liet vallen en haar wangen een rode kleur kregen.
Ondertussen kwam Liam de woonkamer opnieuw binnen met een meisje naast hem die ietsje kleiner was als hem. Ze had blond haar en had een rood jurkje aan. “Dat moet Lori zijn!” dacht Ashley. Liam knipoogde naar zijn zus. Ashley glimlachte. Dat was zijn manier om te zeggen dat zijn plan gelukt was. Achter Lori kwamen nog 2 andere mensen binnenwandelen, de ouders van Lori. David begeleide de nieuwe gasten naar hun plaats. Ashley zag dat er nog een plaats naast Ian vrij was. Ze bleef stokstijf staan en twijfelde of ze zou gaan zitten. Maar ze had niet veel keuze want haar moeder beval iedereen te gaan zitten zodat het feest kon beginnen. Toen ze zich naast hem zette, keek hij niet op. Alleen na een paar minuten zag ze dat hij een ogenblik naar haar keek. Na een kwartier de saaie praatjes van hun ouders aan te horen was Liam het beu en vroeg aan zijn vader of ze naar boven mochten om iets te doen. David ging akkoord en spoorde Ashley aan om samen Ian met haar broer mee te gaan. Ashley voelde zich ongemakkelijk en stotterde een beetje toen ze vroeg: “Uhm, kom je mee met m’n broer en Lori? Het is in ieder geval leuker als hier stil te zitten.” Ian knikte.” Oh, oke.” Dit was het eerste dat hij die avond tegen haar had gezegd.
Dus zo gezegd zo gedaan. Lori en Ian volgden Liam en Ashley naar boven. Ashley trok haar broertje even mee de gang in. “Liam, wat is je plan? Wat moet ik in godsnaam doen? Je weet dat ik superbang ben om met hem te praten!” fluisterde ze in zijn oor. “Zus, adem. Als je nu niets onderneemt, heb je er de rest van je leven spijt van!” Fluisterde Liam terug. Daarmee was alles gezegd want Liam liep terug naar de gasten die in de logeerkamer inspecteerden. “Hé, Liam! Wist je dat Ian in mijn straat woont? Toevallig hé!” riep Lori hem toe. Liams pupillen werden groter. Dit hadden zoals Ashley als Liam niet zien aankomen. Ze kennen elkaar! “Oh, toevallig!” antwoordde Liam een beetje ongemakkelijk. Ashley panikeerde helemaal vanbinnen maar probeerde kalm te blijven. “Zo, wat gaan we doen?” vroeg Ashley meer naar haar broer gericht als naar de anderen. Ian stond er maar een beetje verloren bij. “Wat dachten jullie van een spelletje op de Wii?” stelde Liam voor. Ian keek een beetje verveeld. Ashley had dit gezien en zei snel: “Doen jullie maar, wij gaan wel naar mijn kamer toe.” Maar dat hoorden Lori en Liam al niet meer. Lori was achter Liam aan gaan rennen en schreeuwde dat hij nooit zou winnen tegen haar. En dan waren ze alleen, in de kamer. Zwijgend, naast elkaar.
Er zijn nog geen reacties.