Hoofdstuk 40

Mackenzie

We eten in de stad, er ligt nog pizza in de vriezer. Ik bekeek het sms'je van mijn vader en schoot in de lach. Nope, geen vieze diepvries pizza voor mij. Ik overhandigde Harry een glas wijn en plofte neer aan de keuken tafel terwijl ik toe keek hoe Harry verder kookte.
'Ga je niet meer helpen?' vroeg hij met z'n ondeugende grijns.
'Ik regel het toetje wel,' zei ik glimlachend.
'Toetje?' Niall kwam het huis binnen lopen, met de kip en gaf me een hongerige blik. 'Wat is het toetje?'
'Vreetzak,' zei Harry met een vriendelijke grijns. Niall keek hem aan alsof hij het grootste compliment ooit gekregen had. Ik schoot in de lag en stond op om een glas wijn voor hem in te schenken.
'Mooi, wijntje,' mompelde Niall goedkeurend. Harry schudde zijn hoofd en roerde door de pasta.
'Eten we buiten of binnen?' vroeg ik.
'Buiten natuurlijk,' zei Harry meteen. 'We zijn niet naar Frankrijk gekomen om de hele dag binnen te zitten.' Ik pakte een tafelkleed en borden en liep naar buiten om de tafel daar te dekken.

'Dude, wat ben je aan het doen?' hoorde ik Niall zeggen toen ik terug liep naar de keuken.
'Koken,' zei Harry en ik kon horen dat hij grijnsde.
'Nee, niet doen. Hoe oud denk je dat ze is? 16?'
'Jij nam haar mee naar die grotten, dus jij hebt niet veel te zeggen,' bracht Harry daar tegen in. 'En ze is 19 of zo...' Er viel een stilte. 'Misschien 18.' Ik besloot dat dit een goed moment was om naar binnen te lopen.
'Niall kan je even helpen met tafel dekken?' Niall zette zijn glas neer en stond direct op.
'Natuurlijk, mevrouw Cameron,' zei hij met een buiging waarna hij een waarschuwende blik aan Harry gaf. Ik draaide me om en ik wist even niet wat ik moest doen. Op dat moment trilde mijn telefoon. Misschien dat ik iets te gretig mijn telefoon uit mijn zak haalde, maar ik wilde even aan iets anders denken dan twee jongens die indruk op me wilde maken.
Liam: Hoe is het in Frankrijk? Een warm gevoel maakte zich meester van me en ik kreeg mijn glimlach niet van me gezicht.
'Wat heb jij?' vroeg Harry. Ik draaide me om met mijn telefoon in mijn hand. 'Vriendje?' Ik antwoordde niet, maar keek verlegen weg. Achter me hoorde ik Niall zachtjes vloeken.