Hoofdstuk 43

Mackenzie

Ik zat lekker onderuit gezakt in de bijrijdersstoel terwijl ik stukjes stokbrood at en verse sinaasappelsap dronk. Liam reed en ik hoefde niets te doen, behalve muziek luisteren en naar buiten kijken. Ik hield van roadtrips. Mijn zusje vond het vaak vreselijk om lang in de auto te zitten, maar ik droomde altijd lekker weg.
'Waar gaan we nu heen?' vroeg ik voor de vierde keer. Weer gaf Liam me een glimlach. 'Kom op, ik wil het weten.' Ik stuiterde een beetje in mijn stoel, wat hem alleen maar deed lachen. Ik probeerde puppy oogjes, maar hij hield zijn ogen strak op de weg gericht. Ik gaf het op, deed quasi chagrijnig een stuk stokbrood in mijn mond en zette de muziek harder. Liam kon hier blijkbaar niet tegen, want hij zette de muziek zachter en pakte mijn hand vast. Bij de eerste parkplaats ging hij van de snelweg af.
Er verscheen een klein glimlachje op mijn gezicht toen hij de kaart uit het dashboardkastje pakte en die begon open te vouwen zodat hij kon laten zien wat we gingen doen. Met een gele marker had hij een hele route gemarkeerd. We gingen richting naar Parijs. Ik keek hem glimlachend aan en hij drukte een kus op mijn wang.
'Ik heb altijd al naar Parijs gewild,' mompelde ik.