-15-
- vrijdag -
'Ja mam. Nee ik zweer het.. Tot morgen. Daag.' ik verbrak de verbinding en legde mijn gsm op tafel. Ik woelde met mijn handen door mijn haar en nam plaats aan tafel. Ik dronk m'n kop koffie leeg en zette die daarna in de vaatwasmachine. Opnieuw nam ik m'n gsm en belde ik Brooke. Ze nam niet op, voicemail. 'He, Melody hier, ik vroeg me af wanneer ik je nog eens zie? Ik heb nood aan een girlsnight! Bel me terug, bye.' Zuchtend stond ik op en ging ik voor de tv zitten. Niet werken was niets voor mij. Ik verveelde me dood. Ik had afgesproken met de directie dat ik maandag weer aan de slag kon. Zij had me liever langer thuis gezien, maar ik was er klaar voor. Maandag zou ik opnieuw voor de klas staan. Ik stond op en nam m'n handtas, ik had besloten om te gaan shoppen. Ik reed naar de stad en ging een paar winkels binnen .
Na een tweetal uurtjes stapte ik opnieuw in mijn auto met mijn gekochte goederen. Het was 4 uur. Ik reed naar de supermarkt om nog wat inkopen te doen. Met de winkelkar reed ik de winkel in. 'Hoi Melody!' ik draaide me geschrokken om. 'Kayla, hey. Hoe gaat het?' 'Oh alles in orde, en met jou?' 'Super. Ben je alleen?' vroeg ik nonchalant. 'Nee, mam is verderop bij de groenten. Ik zag je en wou even dag komen zeggen.' Ik glimlachte naar haar. 'Je ging zo snel weg gisteren..' ik keek haar geschrokken aan. 'Mason was nogal overstuur, en kwaad.' 'Oh, nou.. Ik moest snel naar huis toe, sorry.' 'Oh je hoeft geen sorry te zeggen hoor.' ze lachte. 'Kayla?' een oudere vrouw kwam dichterbij. 'Mam, dit is mevrouw Johansen, mijn leerkracht.' 'Oh, aangenaam.' ze schudde me de hand. 'Aangenaam mevrouw Roberts.' 'Kayla liefje, ik ga alvast naar de kassa. Kom je zo?' 'Ja mam.' 'Dag mevrouw Johansen.' 'Daag.' ze wandelde weer weg. 'Ik ga dan maar..' ik knikte. 'Kayla.. Wil je.. Euhm, wil je zeggen aan je broer dat het me spijt?' ze knikte. 'Bye.' ik glimlachte en ze liep weg. Zuchtend ging ik verder inkopen doen.
Thuis laadde ik alles uit de auto en zette alles op z'n plaats in de keuken. Mijn telefoon ging. Het was Brooke. 'Hey meid!' 'Hey Mel, alles goed?' 'Ja, alles goed. En met jou?' 'Fantastisch! Ik moet je iets vertellen.' 'Wat is er?' 'Neenee, niet over de telefoon. Ik wil je spreken, goed? Zullen we vanavond iets gaan drinken?' 'Ja best, hoe laat?' 'Euhm.. Rond 8 uur in "De Spiegel"?' 'Oké, ik zie je dan!' 'Tot vanavond babe.' 'Daag.' ik schakelde het gesprek uit. Ze klonk enthousiast, dus het was iets positiefs veronderstelde ik. Ik had nog een tweetal uur vooraleer ik met Brooke afsprak. Ik besloot een douche te nemen en dan daarna rustig iets te eten en me dan klaar te maken. En dat deed ik ook.
Het was tien na acht toen ik de deur van "De Spiegel" openduwde. Brooke zat aan een tafeltje. Ik ging meteen naar haar toe en drukte een kus op haar wang. 'Ga zitten Mel!' ze pakte m'n handen vast. 'Luister. Ik wil je iets vertellen, maar je mag me niet haten.' ik keek haar vreemd aan. 'Het huwelijk wordt vooruitgeschoven. Over een maand gaan we trouwen!' mijn mond viel open. 'Wat? Binnen een maand?! Maar het zou pas in juni zijn! En nu is het plots in oktober?' 'Ja. 26 oktober.' 'Maar hoe komt dat plots..' 'Ik ben bang dat ik niet meer een perfecte trouwjurk zal vinden..' ik keek haar aan. 'Want anders zal ik bij plus size moeten gaan zoeken..' ze keek me vol spanning aan. 'Wat bedoel je B!' lachte ik. 'Ik ben nu precies 2 en een halve maand zwanger.' ik slaakte een gilletje. 'B! Oh mijn god!' ik sprong op en omhelsde haar hevig. 'Proficiat schat!' 'Bedankt.' ik ging weer zitten en hield haar hand vast. 'Maar waarom zou ik je haten?' 'Omdat je bij m'n verloving nog een grap maakte over het feit dat ik zwanger was! En ik ben pas 23... We hebben nog zoveel samen te doen!' 'Brooke, toe nou.. Ik ben overgelukkig voor jou, en voor Will ook natuurlijk. Jullie verdienen het! En jullie zijn zo'n sterk koppel!' ze glimlachte. 'Bedankt. Dat brengt me tot twee vragen.' ik knikte. 'Ik heb nog een getuige nodig, en mijn erebruidsmeisje, en die rollen wil ik combineren. Wil je graag..' 'OMG! Jaa natuurlijk!' opnieuw sprong ik rond haar nek. 'Oh wacht nog even..' lachte ze. 'Ik heb ook nog een meter nodig voor mijn kindje.' ik keek haar aan. 'Echt?' 'Will en ik hebben er lang over gesproken, we willen geen familie als meter en peter, maar onze beste vrienden, en toevallig ben jij mijn beste vriendin. Ik wil heel graag dat jij de meter wordt van mijn eerste kind. Ik wil dat jij zoveel voor hem of haar gaat betekenen, als je voor mij betekend.' ik pinkte een traantje weg. 'Oh.. Brooke.. Je maakt me zo gelukkig! Natuurlijk! Ik wil heel graag de meter worden van jou kindje!' we stonden op en omhelsden elkaar. 'Bedankt Mel. Voor alles.'
- zaterdag -
Brooke wou alles zo snel mogelijk regelen, een jurk, een zaal, bloemen en nog van alles. Ze zouden de ceremonie nu erg intiem houden. Enkel haar dichte familie en zijn dichte familie zou erbij zijn, dan mezelf en mijn moeder, en nog een paar dichte vrienden van Will. Op het huwelijk zouden ze dan ook de komst van hun kindje aankondigen, enkel mezelf en de peter weten ervan. Ik moest nog eventjes zwijgen. Ik maakte me klaar om naar mijn moeder te gaan. We hadden afgesproken om samen te gaan lunchen vandaag. Ze wou natuurlijk weten hoe het met me ging na het voorval van maandag. ik maakte me klaar en reed naar het restaurant waar we hadden afgesproken.
'Ja mam. Nee ik zweer het.. Tot morgen. Daag.' ik verbrak de verbinding en legde mijn gsm op tafel. Ik woelde met mijn handen door mijn haar en nam plaats aan tafel. Ik dronk m'n kop koffie leeg en zette die daarna in de vaatwasmachine. Opnieuw nam ik m'n gsm en belde ik Brooke. Ze nam niet op, voicemail. 'He, Melody hier, ik vroeg me af wanneer ik je nog eens zie? Ik heb nood aan een girlsnight! Bel me terug, bye.' Zuchtend stond ik op en ging ik voor de tv zitten. Niet werken was niets voor mij. Ik verveelde me dood. Ik had afgesproken met de directie dat ik maandag weer aan de slag kon. Zij had me liever langer thuis gezien, maar ik was er klaar voor. Maandag zou ik opnieuw voor de klas staan. Ik stond op en nam m'n handtas, ik had besloten om te gaan shoppen. Ik reed naar de stad en ging een paar winkels binnen .
Na een tweetal uurtjes stapte ik opnieuw in mijn auto met mijn gekochte goederen. Het was 4 uur. Ik reed naar de supermarkt om nog wat inkopen te doen. Met de winkelkar reed ik de winkel in. 'Hoi Melody!' ik draaide me geschrokken om. 'Kayla, hey. Hoe gaat het?' 'Oh alles in orde, en met jou?' 'Super. Ben je alleen?' vroeg ik nonchalant. 'Nee, mam is verderop bij de groenten. Ik zag je en wou even dag komen zeggen.' Ik glimlachte naar haar. 'Je ging zo snel weg gisteren..' ik keek haar geschrokken aan. 'Mason was nogal overstuur, en kwaad.' 'Oh, nou.. Ik moest snel naar huis toe, sorry.' 'Oh je hoeft geen sorry te zeggen hoor.' ze lachte. 'Kayla?' een oudere vrouw kwam dichterbij. 'Mam, dit is mevrouw Johansen, mijn leerkracht.' 'Oh, aangenaam.' ze schudde me de hand. 'Aangenaam mevrouw Roberts.' 'Kayla liefje, ik ga alvast naar de kassa. Kom je zo?' 'Ja mam.' 'Dag mevrouw Johansen.' 'Daag.' ze wandelde weer weg. 'Ik ga dan maar..' ik knikte. 'Kayla.. Wil je.. Euhm, wil je zeggen aan je broer dat het me spijt?' ze knikte. 'Bye.' ik glimlachte en ze liep weg. Zuchtend ging ik verder inkopen doen.
Thuis laadde ik alles uit de auto en zette alles op z'n plaats in de keuken. Mijn telefoon ging. Het was Brooke. 'Hey meid!' 'Hey Mel, alles goed?' 'Ja, alles goed. En met jou?' 'Fantastisch! Ik moet je iets vertellen.' 'Wat is er?' 'Neenee, niet over de telefoon. Ik wil je spreken, goed? Zullen we vanavond iets gaan drinken?' 'Ja best, hoe laat?' 'Euhm.. Rond 8 uur in "De Spiegel"?' 'Oké, ik zie je dan!' 'Tot vanavond babe.' 'Daag.' ik schakelde het gesprek uit. Ze klonk enthousiast, dus het was iets positiefs veronderstelde ik. Ik had nog een tweetal uur vooraleer ik met Brooke afsprak. Ik besloot een douche te nemen en dan daarna rustig iets te eten en me dan klaar te maken. En dat deed ik ook.
Het was tien na acht toen ik de deur van "De Spiegel" openduwde. Brooke zat aan een tafeltje. Ik ging meteen naar haar toe en drukte een kus op haar wang. 'Ga zitten Mel!' ze pakte m'n handen vast. 'Luister. Ik wil je iets vertellen, maar je mag me niet haten.' ik keek haar vreemd aan. 'Het huwelijk wordt vooruitgeschoven. Over een maand gaan we trouwen!' mijn mond viel open. 'Wat? Binnen een maand?! Maar het zou pas in juni zijn! En nu is het plots in oktober?' 'Ja. 26 oktober.' 'Maar hoe komt dat plots..' 'Ik ben bang dat ik niet meer een perfecte trouwjurk zal vinden..' ik keek haar aan. 'Want anders zal ik bij plus size moeten gaan zoeken..' ze keek me vol spanning aan. 'Wat bedoel je B!' lachte ik. 'Ik ben nu precies 2 en een halve maand zwanger.' ik slaakte een gilletje. 'B! Oh mijn god!' ik sprong op en omhelsde haar hevig. 'Proficiat schat!' 'Bedankt.' ik ging weer zitten en hield haar hand vast. 'Maar waarom zou ik je haten?' 'Omdat je bij m'n verloving nog een grap maakte over het feit dat ik zwanger was! En ik ben pas 23... We hebben nog zoveel samen te doen!' 'Brooke, toe nou.. Ik ben overgelukkig voor jou, en voor Will ook natuurlijk. Jullie verdienen het! En jullie zijn zo'n sterk koppel!' ze glimlachte. 'Bedankt. Dat brengt me tot twee vragen.' ik knikte. 'Ik heb nog een getuige nodig, en mijn erebruidsmeisje, en die rollen wil ik combineren. Wil je graag..' 'OMG! Jaa natuurlijk!' opnieuw sprong ik rond haar nek. 'Oh wacht nog even..' lachte ze. 'Ik heb ook nog een meter nodig voor mijn kindje.' ik keek haar aan. 'Echt?' 'Will en ik hebben er lang over gesproken, we willen geen familie als meter en peter, maar onze beste vrienden, en toevallig ben jij mijn beste vriendin. Ik wil heel graag dat jij de meter wordt van mijn eerste kind. Ik wil dat jij zoveel voor hem of haar gaat betekenen, als je voor mij betekend.' ik pinkte een traantje weg. 'Oh.. Brooke.. Je maakt me zo gelukkig! Natuurlijk! Ik wil heel graag de meter worden van jou kindje!' we stonden op en omhelsden elkaar. 'Bedankt Mel. Voor alles.'
- zaterdag -
Brooke wou alles zo snel mogelijk regelen, een jurk, een zaal, bloemen en nog van alles. Ze zouden de ceremonie nu erg intiem houden. Enkel haar dichte familie en zijn dichte familie zou erbij zijn, dan mezelf en mijn moeder, en nog een paar dichte vrienden van Will. Op het huwelijk zouden ze dan ook de komst van hun kindje aankondigen, enkel mezelf en de peter weten ervan. Ik moest nog eventjes zwijgen. Ik maakte me klaar om naar mijn moeder te gaan. We hadden afgesproken om samen te gaan lunchen vandaag. Ze wou natuurlijk weten hoe het met me ging na het voorval van maandag. ik maakte me klaar en reed naar het restaurant waar we hadden afgesproken.
Er zijn nog geen reacties.