38.

'Collin, hulp alsjeblieft,' verzocht Lilly haar broer. Collin hielp haar in de rolstoel en hij duwde haar richting Anna's kamer. Naast Lilly's kamer lag tante Victoria en daarnaast Thom. Tante Victoria en Thom hadden de doktoren allebei moeten opereren om de kogel uit hun bovenbeen te krijgen. Anna hadden ze uiteraard ook moeten opereren, haar kogel zat immers veel te dicht bij haar hart.
'Wie zijn dat?' vroeg Collin verbaasd aan Lilly. Er liepen net een man en vrouw Anna's kamer binnen.
Lilly glimlachte. 'Haar familie. Nou ja, een deel daarvan. Kate en William met George, gok ik,' zei Lilly.
'Aha,'
Lilly moest zich eerst legitimeren om Anna's kamer binnen te komen. Collin had de beveiliger al vaker gezien, dus bij hem was het niet nodig.
Collin duwde Lilly's rolstoel naar binnen. Lilly keek hoe tante Mary met een treurige blik aan Anna's bed zat. Kate en William stonden aan de andere kant met tranen in hun ogen.
Tante Mary merkte hen op en ze glimlachte naar Lilly. 'Ach meisje, hoe gaat het met jou? Weten ze al wat Helena je heeft in gespoten?' vroeg tante Mary bezorgd.
Lilly schudde haar hoofd. 'Nee, ze hebben nog niets gezegd,' antwoordde Lilly en richtte zich daarna tot Collin, 'duw me alsjeblieft wat verder naar Anna toe,'
Collin knikte en duwde zijn zus naar het bed toe. Het leek alsof Anna vredig sliep, maar de slangetjes die overal liepen zeiden wat anders.
'Jij bent haar beste vriendin, neem ik aan?' vroeg William aan Lilly.
Lilly knikte. 'Ja,'
'Ik ga even naar Victoria,' deelde tante Mary mee.
'Doe haar de groeten van me en zeg dat ik nog wel even langs kom, alsjeblieft,' verzocht Lilly. Tante Mary knikte en verliet de kamer.
Lilly pakte Anna's hand en kneep er zacht in. 'Anna, laat me niet alleen. Ik overleef het toch niet zonder je? Ik wil weer zorgeloos in het bos rennen en urenlang kletsen, zoals vroeger,'