The future is not the past - Niall Horan (part 2)

3 jaar later

Olena pov

"Niall, laat me gewoon met rust!"
Gefrustreerd duw ik mijn telefoon uit en laat me languit neervallen op mijn bed. Sinds gisteren heb ik weer eens ruzie met Niall, en het is niet de eerste. De laatste tijd maken we echt verschrikkelijk veel ruzie. Ik ga terug recht zitten en open mijn laptop. Ik zoek op youtube wat goede muziek op en open Twitter daarna. Meteen krijg ik een hoop meldingen van mensen die me wat getweet hebben, alleen zijn het niet zo'n leuke Tweets.
Waarom sturen One Direction fans me zoveel haat? Heb ik dan iets fout gedaan?
Ik zucht opnieuw diep en een traan rolt over mijn wang. Eigenlijk zou ik nu moeten studeren. Ik zit in het laatste jaar, dat betekend dus examens! Ik kan het gewoon niet en die tweets blijven maar binnenstromen. Ik rol me op tot een bolletje wanneer er wat tranen over mijn wangen rollen. Waarom is Niall er nu niet om me te troosten?
En onze ruzie, waar ging die over? Iets dom, zoals altijd dus..
Ik weet het niet meer. Ik weet echt niet of Niall en ik nog bij elkaar horen. Op deze manier kan het echt niet verder. Dat is wel duidelijk. Een rustig liedje komt op en langzaam voel ik me in slaap vallen.

Als ik mijn ogen opendoe merk ik dat het al terug ochtend is.
F*ck, naar school!
Ik zucht opnieuw diep en klauter uit mijn bed.
Ik trek iets simpel aan en ga naar beneden. In de keuken neem ik zoals gewoonlijk een broodje en haast me dan naar school.

Na een hele dag op school dingen te hebben gezien waarvan ik niets begreep omdat ik met mijn gedachten bij Niall en zijn fans zat kom ik terug thuis.
Ik laat me languit in de zetel vallen en kijk naar mijn iphone. Waarom weet ik niet, maar ik open Twitter opnieuw en opnieuw zie ik al de haat die ik krijg. Ik wil gewoon weten waarom ze mij dit sturen. Vinden ze me echt lelijk? Pas ik echt niet bij Niall? Is Niall me echt niet waard? Beneden aan de deur gaat de bel en ik weet al wie het is. Niall natuurlijk. Hij ging vandaag terugkomen van zijn tour door Europa. Ik ga naar de hal en open de deur. Ik kijk hem aan, maar bij geen van ons is er een glimlach te zien.
"Welkom terug. Ik heb je gemist" zeg ik sarcastisch waarna ik naar boven ga. Als ik boven aankom hoor ik hoe de deur terug dichtvalt en hoe Niall naar de woonkamer gaat. Sh*t, mijn iphone ligt daar nog en ik heb er net de beveiligingscode afgehaald. Ik ren naar beneden en ik zie wat ik al dacht dag ik ging zien. Niall die met grote ogen naar mijn iphone staart.
"Olena, waarom lees je dit allemaal?"
"Dat gaat jou niets aan!" Ik gris mijn mobiel uit zijn handen en schakel mijn code terug in.
"Ik wil niet dat de fans zo tegen jou doen."
"Jij wilt wel veel hoor, Horan, maar er voor me zijn, heb je dat ooit al eens gewild en gedaan? Ik denk het niet!"
Kwaad ren ik terug naar boven en met een klap valt de deur van mijn kamer dicht. Hij moet maar in de zetel slapen deze nacht.

Ik neem mijn mobiel en besluit Harry te bellen.
"Met Haz" klinkt aan de andere kant.
"Hey.." Zeg ik zacht.
"Olena, wat is er?" Vraagt hij lichtjes in paniek.
"Ruzie met Niall.. Weeral."
"Lena, je weet dat je bij mij altijd welkom bent"
"Dank je haz.."
Ik besluit in te gaan op zijn uitnodiging en na snel mijn schoenen te hebben aangetrokken ga ik naar buiten. Niall lag in de zetel al te slapen. Het boeit hem ook helemaal niets hé!

Bij Harry bel ik aan en onmiddellijk doet hij open. Hij vliegt me om de hals als hij mijn rode ogen, van het huilen ziet.
"Kom binnen" zegt hij. Ik volg hem en ga in de woonkamer zitten.
"Kijk alsjeblieft niet teveel naar de rommel. Als ik terugkom van tour ziet het er hier altijd zo uit" zegt hij lichtjes beschaamt.
"Geeft niet hoor" antwoord ik zachtjes.
"Drinken?" Vraagt hij.
"Graag" antwoord ik. Hij verplaatst zich naar de keuken en na een tijdje komt hij terug met een dampende kop thee. Ik ruik de heerlijke geur van bosbessen. Mijn lievelingsthee.
"Dank je" zeg ik.
Harry neemt plaats in de zetel recht tegenover me en kijkt me aan.
"Hoe komt het dat je weer ruzie hebt met Niall?"
Ik zucht en begin hem alles uit te leggen.

Tranen rollen over mijn wangen en snikken verlaten mijn mond. Harry neemt de lege kop, die ik in mijn handen had over en zet ze op tafel waarna hij me in een knuffel neemt. Ik verstop mijn gezicht in zijn shirt wat ervoor zorgt dat hij helemaal nat word.
"Het komt wel orde hoor. De fans menen het echt niet"

Na zo nog een tijdje te hebben gezeten ben ik gewoon op Harry's schouder in slaap gevallen.

Niall pov
De hele avond heb ik in de zetel gelegen. Ik ben doodop van de tour en nu dit met Olena erbij. Fans zijn leuk, echt geweldig, maar als ze haat beginnen te sturen naar het meisje waar ik zielsveel van houd gaat het erover.
Na nog wat tv te hebben gekeken voel ik mijn ogen toevallen.

Ik schrik wakker van mijn beltoon.
"Met Niall" zeg ik met schorre stem als ik mijn mobiel heb gevonden.
"Niall, jij hebt een groot probleem" klinkt de hese stem van Harry aan de andere kant.
"Waarom?"
"Olena is net naar school vertrokken en gisteren is ze hier al huilend toegekomen. Ni, als je je relatie wilt laten stand houden, moet je dringend iets ondernemen. Olena zit in haar examenjaar. Remember? Je wilt toch ook dat ze slaagt?"
Meteen zit ik rechtop.
"Damn, dat was ik helemaal vergeten!"
"Goed bezig Ni" zegt Harry ironisch.
"Haz, bedankt. Ik ga meteen iets doen.!" En voor hij nog iets kan zeggen heb ik afgelegd.
Wat kan ik gaan doen?
Olena zit nog op school, dan moet ik haar gaan halen!
In de woonkamer haal ik uit het kastje een klein zwart doosje, dat ik hier al een tijdje had liggen. Boven trek ik wat nettere kleren aan en na mijn gitaar in de auto te hebben geplaatst haast ik me richting haar school. Hoe kon ik nu ook zo stom zijn?
Op haar school aangekomen merk ik dat de pauze net gedaan is en dat iedereen net naar binnen is.
Op het middenplein aangekomen wil ik richting het gebouw gaan, maar als ik aan de toiletten passeer zie ik iemand voor de spiegel staan. Ik kijk even om me heen en ga dan de wc's binnen.
"Lena?" Ze schrikt op en kijkt me geschrokken aan.
"Niall?"
Ik kijk haar aan en zie hoe haar ogen rood zien van het huilen.
"Het spijt me verschrikkelijk, ik.."
"Niall.."
"Nee, Lena. Ik ben stom geweest. Ik wil je meenemen naar het mooiste plekje dat ik ken."
"Niall, ik moet naar de les.."
"Nee, jij gaat met mij mee nu..!"
Ik neem haar hand vast en sleur haar mee naar buiten.
"Niall, wat gaan we doen?"
"Ssht.."
Zeg ik wanneer we instappen in de auto.
"Niall, zeg het me" zeurt ze wanneer ik vertrek.
"Lena, ssht. Je zal het wel zien..!"
Na een kleine tien minuutjes parkeer ik de auto en stap uit. Ik open de deur voor Olena en haar mond valt letterlijk open van verbazing.
"Niall, het is hier prachtig!" Zegt ze. Ondertussen heb ik mijn gitaar al boven gehaald en kijkt Olena me met een glimlach aan.
Ik neem plaats op een rots die er tamelijk goed uitziet en Olena neemt plaats recht tegenover me.
"Niall.."
"Ssht" opnieuw leg ik haar het zwijgen op. Ik slaag wat akkoorden aan op mijn gitaar en zet dan Half A Heart in.
" So your friend's been telling me
You've been sleeping with my sweater
And that you can't stop missing me
Bet my friend's been telling you
I'm not doing much better
'Cause I'm missing half of me


And being here without you
Is like I'm waking up to
Only half a blue sky
Kinda there - but not quite
I'm walking 'round with just one shoe
I'm half a heart without you
I'm half a man at best
With half an arrow in my chest
I miss everything we do
I'm half a heart without you

Forget all we said that night
No, it doesn't even matter
'Cause we both got split in two


If you could spare an hour or so
We'll go for lunch down by the river
We can really talk it through


And being here without you
Is like I'm waking up to


Only half a blue sky
Kinda there - but not quite
I'm walking around with just one shoe
I'm half a heart without you
I'm half a man - at best
With half an arrow in my chest
'Cause I miss everything we do
I'm half a heart without you

I'm half a heart without you
I'm half a heart without you

Though I try to getcha out of my head
The truth is I got lost without you
And since then I've been waking up to

Only half a blue sky
Kinda there - but not quite
I'm walking around with just one shoe
I'm half a heart without you
I'm half a man at best
With half an arrow in my chest
I miss everything we do
I'm half a heart without you

"
tranen vormen zich in haar ogen terwijl er toch een glimlach haar lippen siert.
"Without you, without you
Half a heart without you
without you,without you
I'm half a heart without you"
Stilletjes zong ze het laatste mee waarna ze me om de hals vloog.
"Niall, het is prachtig!" Als ze me loslaat haal ik het kleine zwarte doosje uit mijn zak en nadat ik mijn gitaar heb weggezet zak ik om één knie en kijk ik Olena aan.
"Olena, ik heb heel wat stomme dingen gedaan"
Ze slaagt een hand voor haar mond en kijkt me verwonderd aan.
"Ik was er niet wanneer je me nodig had, omdat ik met mijn gedachten alleen maar bij One Direction zat, en dat wil ik echt niet meer doen. Ik hou van je en ik hoop dat je dat weet. Liefste Olena, wil je met me trouwen?" Ik klap het doosje open en kijk Olena vragend aan.
Tranen rollen over haar wangen en ze knikt, "Ja, ja. Ik wil!" Ik schuif de ring over haar vinger waarna ze me omhoog trekt. Olena drukt haar lippen op de mijne en ik zoen haar maar al te graag terug. Ik slaag mijn armen om haar heen wanneer Olena haar gezicht in mijn nek verstopt.
"Ik hou van je Niall" fluistert ze tegen mijn shirt.
"Ik ook van jou!"
Een zalig gevoel overspoelt me en plots zie ik achter de stam van een dikke eik iemand tevoorschijn komen. Zijn krullend haar verraad meteen wie het is. Met een glimlach staat Harry ons aan te kijken en meteen begin ik breed te grijnzen.

"OH MY GOD, It's Harry Styles and Niall Horan!!" Meteen is mijn grijns weg en Olena kijkt geschrokken achter zich, waar een stuk of vijftien fans staan.
"And Olena.." Het meisje spreekt haar naam uit alsof ze een stuk vuil is.
"Rustig aan!" Waarschuw ik haar, maar dat had ik beter niet gedaan, want plots gaat alles zo snel aan me voorbij; Olena wordt uit mijn armen getrokken en ik zie hoe ze een slag in haar gezicht krijgt.
"Olena!" Maar mijn stem slaat over als ik Harry's armen rond mijn middel voel. Hij duwt me op de grond en zegt;
"Hier, niet bewegen en bel een ambulance" hij drukt zijn mobiel in mijn handen en kijkt me aan op een manier, die ik nog nooit heb gezien bij hem. Langzaam knik ik en tik het nummer in. Ik bel een ambulance en voor ik het besef staat die hier, samen met twee politieagenten, die de fans uit elkaar trekken. Ik zie hou Olena langzaam haar evenwicht verliest en door haar benen zakt.
"Olenaaa!"
Opnieuw slaagt mijn stem over, maar deze keer is het door de tranen en door Harry, die me met al zijn macht probeert tegen te houden. Olena wordt op een bed gelegd en in de ambulance geschoven.
"Olena.." Komt er nog zacht uit mijn mond wanneer Harry me meeneemt naar huis.

Een aantal uur later gaat het al wat beter met me en mochten we naar het ziekenhuis.
Ik schrik me rot als ik Olena in het ziekenhuisbed zie liggen vol schrammen en sneeën.
"Lena.." Ik ga naar haar toe en druk een zoen op haar lippen.
"Niall.." Fluistert ze zacht.
"Slaap maar wat" zeg ik haar en langzaam zakken haar ogen dicht.

"Dit kan echt niet verder zo, Haz"
Harry knikt.
"Het is misschien beter als ik uit de band stap"
"Wat!? Nee, Niall, dat kan je niet doen!"
"Dat is beter voor Olena en ons allemaal!"
Harry zucht en allebei kijken we Olena aan.

We zijn zeven jaar later en Niall en Olena zijn nog steeds samen. Na het ongeval heeft het management Niall kunnen ompraten en bleef hij in de band. Met Olena ging het steeds beter en ze slaagde ook op school.

Olena pov
Langzaam open ik mijn ogen wanneer de deur van onze kamer opengaat.
Ik kijk op en zie Niall binnenkomen, met Amy op zijn arm.
Amy is onze dochter die we geadopteerd hebben, drie jaar na het ongeval en nadat we getrouwd zijn.
"Mummy!" Kirt ze vrolijk. Niall zet haar op de grond neer en ze komt naar me toe. Ik til haar op het bed en geef haar een stevige knuffel.
Ik kijk Niall, die ondertussen naast ons is komen liggen, aan en geef hem een zoen.
"Daddy!" Amy hangt meteen rond zijn nek waardoor we allebei in de lach schieten.
Het is misschien een cliché, maar na alles wat Niall en ik hebben meegemaakt als koppel, en nu met ons kleine meisje kan ik me de gelukkigste persoon op aarde noemen.

Het spijt me echt verschrikkelijk dat het zo lang heeft geduurd, maar hopelijk is hij toch wat goed ?