We can make it trough the storm || Liam payne

“Doe eens niet zo zenuwachtig Amy!” Audri kijkt me idioot aan “Nou Audri pest je zus niet zo ik snap dat ze zenuwachtig is je doet niet elke dag auditie voor de X- factor. “MAAAAAM, je maakt het alleen maar erger!” schreeuw ik hard, mijn hoofd bonkt van de zenuwen mijn maag heeft zich al 6x omgedraaid en ik heb kippenvel over mijn hele lichaam. “ik sta op het punt om een mentaal in elkaar te storten van de zenuwen en jullie denken laten we Amy gewoon ff sarren dat vind ze niet erg nou wel dus” “ben je er eigenlijk wel klaar voor amy, het was een roerig jaar voor je!” “mam hou op dit is juist een goede manier om al die dingen af te sluiten!” ik zucht geërgerd “ik ga nog wat drinken halen” Ik pak mijn flesje uit mijn tas en loop door alle zenuwachtige mensen diens nagels net als die van mij tot op het bot toe afgekloven zijn. Ik ben zo in gedachten verzonken dat ik het niet doorheb tot ik voel hoe het overgebleven restje water uit mijn flesje over mijn witte bloes gaat, meteen kijk ik naar beneden waar mijn witte bh doorschijnt en het bloesje aan mij vatsplakt “OMG HET SPIJT ME ZO!!” ik kijk de jongen aan en overweeg even om tegen hem uit te vallen wat denkt hij wel niet, maar dan pakken zijn ogen mij, ze laten me niet meer los en ik heb zelfs de neiging om die volle lippen te zoenen. Zijn ogen vinden de mijne ook en hij glimlacht naar me, als een idioot glimlach ik terug “het spijt me zo” zegt hij nog een keer maar nu wat zachter “nee het spijt mij, ik ben zo zenuwachtig ik had beter op moeten letten” “ik denk dat je niet de enige bent die zenuwachtig is” ik lach en hij lacht mee “ik ben amy” zeg ik verlegen, uugghh wat ben ik dom bezig “liam, liam payne toekomstig superster ik kan je alvast een handtekening geven als je wilt?” nu proest ik het uit “amy, amy wilson toekomstige mtv award winnares, wil je mijn handtekening ook alvast?” ik pak mijn notitieboekje uit mijn tasje en krabbel een handtekening voor hem. Zal ik mijn nummer eronder zetten? Ach fuck it ik doe het gewoon ik krabbel mijn nummer eronder en geef hem het blaadje. Hij knipoogt en vraagt dan “mag ik je boekje en je pen dan krabbel ik een handtekening voor mijn grootste fan!” “OMG WACHT JIJ BENT LIAM!! LIAM PAYNE!!” roep ik extra overdreven, zijn lach geeft mij belletjes in mijn buik. Wat is het eigenlijk een lekker ding! Als ie uitgelachen is vraagt hij “wie heb jij meegenomen?” “mijn moeder en mijn zusje, maar ik had beter alleen kunnen komen” “maken ze je nerveus? Dat ken ik mijn familie doet ook echt alsof zij daar straks moeten gaan staan” “ECHT HEA!! Ik bedoel wij moeten het toch echt zelf doen!” “welk liedje ga je zingen?” vraagt hij geïnteresseerd “I won’t give up van jason mraz” “ooeehh voor je vriendje?” “hou je mond payne, nee ik heb geen vriendje” ik zie zijn gezicht even verbaasd kijken en dan glijdt er een zelfvoldane glimlach over zijn gezicht “maar waarom dat liedje” vraagt hij als hij zijn gezicht weer in de plooi heeft gekregen “ik heb een beetje een klote jaar achter de rug en dit leek mij een goede manier om het af te sluiten” wacht waarom vertel ik hem dit ook alweer ik ken die jongen net 5 minuten “oow… das niet zo mooi, ik ben er voor je” en hij trekt me in een knuffel. Ik schrik van zijn plotselinge beweging en verstar eerst waarna ik hem terug knuffel “wil je even mee naar buiten het is nogal warm hier?” vraagt hij verlegen. Ik knik waarna we naar het gedeelte lopen wat speciaal voor ons is afgezet hier kunnen we nog steeds het bord in de gaten houden waar op staat welke nummers er nu aan de beurt zijn. “Ik weet het niet Amy, ik heb het gevoel alsof ik je ergens van ken.” “ik voel hetzelfde liam” “als je lacht voel ik belletjes in mijn buik, en je ogen ze sprankelen, en je lippen ik wil ze kussen” hij schrikt van zijn eigen woorden “wat houdt je tegen” zeg ik verlegen. Hij kijkt me verbaasd aan dan doet hij een stap dichterbij, we staan nu recht tegenover elkaar hij legt zijn mannelijke handen op mijn blozende wangen, ik maak nog een stapje ik voel zijn buik tegen de mijne nog altijd hebben onze ogen elkaar niet verlaten “kus me liam” zeg ik zacht, dat laat hij zich geen tweede keer zeggen en hij buigt voorover. Zijn lippen raken de mijne en op dat moment valt de hele wereld weg alleen liam en ik zijn er nog en zijn lippen op mijne, zijn lippen bewegen zacht en teder over de mijne als of ik breekbaar ben dan verlaten zijn lippen de mijne en hij vraagt “Amy, wil jij mijn vriendinnetje zijn, ik weet dat het een beetje snel gaat maar ik wil je bij me hebben ik wil dat niemand anders je meer kan pakken je bent als het laatste gloednieuwe mooiste speelgoed in de speelgoed winkel waar ik als klein kind maanden voor heb gespaard, je bent de enige nog en ik wil je bij me houden voor altijd.” Zijn woorden overvallen mij, nog nooit heeft iemand zo iets liefs tegen mij gezegd tranen vullen mijn ogen en hij kijkt geschrokken naar mij “Liam ik wil niets liever dan dat.”

Een paar maanden later…….

“EN DE WINNAAR IS ONE DIRECTION!” Ik sta op uit het publiek vlieg het podium op en val liam om de hals “IK WIST HET IK WIST DAT JE HET KON!!” hij kust mijn lippen vol overgave en ik voel de blijdschap in mijn benen ze worden er wankel van, snel laat ik los voordat ik flauw val.

“Ik hou van je, Amy”