Hoofdstuk 6

Mackenzie

Liam: Ik ben over een half uurtje in Rotterdam. Kan ik je dan zien?

'Aw, wat lief!' kierde Marlieke terwijl ze over mijn schouder mee keek. 'Ik wil hem ontmoeten!' Ik grinnikte en klikte op het gesprek dat ik met Skyler had om te kijken waarom ze me al vijf keer gesmst had.

Skyler: Mam is zwanger!!
Skyler: Waarom ga je uit huis?
Skyler: Laat me niet alleen!
Skyler: Mam heeft zwangerschapskuren wat moet ik doen?
Skyler: Kom nu hier heen! Mam eet alle koekjes op!!

Ik schoot in de lach en liet Marlieke het gesprek zien.
'Arme Skysky! Ga naar haar toe, het is toch maar tien minuutjes lopen!' Ik knikte. 'Dan kan je ook meteen al je koffer meenemen, want je zal hier ook moeten slapen.' Ze gaf me een trotse grijns. 'Ik heb je bed nu eenmaal al gekidnapt.' Ik grinnikte en gaf haar een kus op haar wang.
'Ben zo weer terug,' beloofde ik terwijl ik Skyler sms'te dat ik er aan kwam.

'Kenzie, je mag niet weg!' Skyler had tranen over haar wangen lopen en haar armen demonstratief over elkaar geslagen. Ze was zo van slag dat ze de koekjes die ik had weten te redden van mamma's vreet bui niet eens aanraakte. 'Dan zit alleen met Gerard, mamma en die stink baby!'
'De baby zit nog in haar buik, die stinkt nog niet,' probeerde ik haar gerust te stellen.
'Maar hij gaat wel stinken als hij er uit komt!' Ik schoot in de lach. 'Kenz, het is niet grappig! Je laat me alleen.'
'Ik laat je niet alleen,' zuchtte ik. 'Ik woon op tien minuten loop afstand en als mamma vervelend doet zeg je gewoon dat het Gerards taak is om op haar te letten. Hij heeft haar tenslotte zwanger gemaakt.'
'Iew,' mompelde ze en ze rilde overdreven.
'Sky, het gaat goed komen,' zei ik glimlachend. 'Als het echt vervelend word blijf je gewoon een nachtje bij mij slapen. We passen heus wel samen in mijn bed.'
'Niet wanneer Liam er ook naast ligt,' mompelde ze zachtjes. 'Dat gaat proppen worden met zijn drieën in een tweepersoonsbed.' Ik deed mijn mond open doen om iets te zeggen, maar er kwam niet echt veel uit.
'Wa.. hoe.. hoe weet jij dat Liam hier heen komt?' vroeg ik. Ze haalde haar schouders op.
'Hij is gek op je,' zei ze terwijl ze de tranen van haar wangen veegde. 'Natuurlijk komt hij achter je aan.'