De grot

Het was een normale vakantiedag in Frankrijk. Ik ging wandelen in de bergen samen met mijn ouders en mijn twee broers. Zoals altijd liep ik weer voorop en wachtte om de tijd zodat mijn familie mij kon inhalen. Toen het weer bijna tijd was om te wachten op die treuzelaars zag ik een grotopening en ging kijken. De grot had twee delen. Het ene deel had een rotswand van goud en was versierd met juwelen. Het andere deel had gewone rotswanden. Eigenlijk was het enige speciale een klein uitgehouwen bronnetje en voor de rest lag er in de hoek een laag stro. Boven de ingang stond een raadsel.

Ik las het raadsel een paar keer door. met die eerste regel was ik al bezig. Die tweede en derde zin klonken geheimzinnig maar die vierde zin vond ik het interessantst. Ik liet mijn blik nog eens over de beide grotten gaan. Het goud en de juwelen schitterden zo hard dat ze mij bijna blind maakten. Toen keek ik nog eens naar de tweede grot. Het had iets gezelligs, dat water dat uit de rots sijpelde en vrolijk klaterde en dat droog hoekje stro. Toen vielen alle puzzelstukjes bij elkaar en stapte de tweede grot binnen. De grot sloot zich achter mij en ik voelde paniek opborrelen. Al snel besefte ik dat ik niet veel keuze had en liep de grot dieper in. Ik kwam uit op een gang en liep verder. Na een tijdje wandelen liep de gang dood. Voor mij waren twee stenen tafels, één met een veertje op en één met een gigantisch schitterend juweel.



Bij dit raadsel moest ik niet lang nadenken. Ik koos voor de veer en stopte hem in mijn rugzak. De wand voor mij opende dus liep ik verder. Een beetje verder zag ik weeral een raadsel maar dit keer gewoon één zin.



Dit keer was er geen juweel te zien, dit keer zag ik een handboog en een kruisboog. Voor zover ik wist was het een enorm lastig karweitje om een kruisboog te laden en thuis had ik een handboog dus koos ik voor de handboog. Toen ik verder liep kwam ik een pijlenkoker met maar één pijl in tegen en hing hem over mijn rug.
Het volgende raadsel was van dezelfde soort als het vorige. Alleen had ik deze keer de keuze tussen een zwaard en een knuppel. De knuppel zag er zo zwaar uit dus nam ik het zwaard. Toen ik mij weeral eens afvroeg wat mij bezielt had, hoorde ik het geluid van iets zwaars die steeds dichterbij kwamen. Er kwam een wild beest op mij af. Het leek op een mengeling tussen een groot everzwijn en een gigantische mol. Hopend dat ik voor één keer eens iets zou raken viste ik de pijl uit de koker en legde hem op de pees, mikte en schoot. Blijkbaar had ik geluk want het beest viel morsdood op de grond. Ik was blij dat ik niet de kruisboog had genomen want dan was ik nooit op tijd geweest.
Nog een beetje verder hoorde ik weer iets naderen. aangezien ik de boog niet meer kon gebruiken hing ik hem over mijn schouder en trok het zwaard. Een grote man kwam op mij af, hij had een groot zwaard in zijn hand en sloeg richting mij. wonder boven wonder pareerde ik de slag en probeerde ik zelf aan te vallen. Meteen nadat ik de slag had afgeweerd sloeg ik richting zijn hoofd. Ik had blijkbaar geluk vandaag, want het zwaard boorde zich diep in zijn lichaam. Ik huiverde terwijl ik het zwaard uit het lichaam trok. Nog nooit had ik iemand vermoord. En weer was ik blij met mijn keuze, die knuppel zou ik nooit hoog genoeg heffen. Vermoeid slofte ik verder. Eindelijk zag ik licht. Ik snoof mijn longen vol lucht. Nog nooit was ik zo blij om de zon te zien. Ik zag zwart voor mijn ogen en en verder weet ik niks meer.

Zacht, het eerste wat in mij opkwam. Ik opende mijn ogen en merkte dat ik in een onbekende kamer was. "Je bent de eerste die de raadsels juist oploste" zei een diepe rustgevende stem. "Straks word je wakker voor de grot. Het zwaard, de boog en de pijlenkoker mag je houden, de veer zal ik terug meenemen." Na deze woorden werd ik wakker. De grot was er niet meer. Het enigste bewijs dat het geen droom was, was het zwaard en de boog met de pijlenkoker, die op de één of andere manier plots gevuld was.