Foto bij W16

Hé mensjes, sorry dat ik een tijdje niet meer gepost heb, ik had het gewoon idioot druk met stage (had zelfs geen tijd meer om genoeg te slapen...). Anyway, na een gesprek met lector en stagebegeleider besloten op stage te buizen, maar zo kan ik tenminste weer een normaal leven leiden en het op mijn eigen tempo doen. Nu nog even genieten van het leuke deel van stage en leren wat er te leren valt, en volgend jaar opnieuw proberen.
Oh, en nu ga ik natuurlijk ook weer meer posten ;)

“Ik bel Sky even, als jullie dat niet erg vinden.”
“Natuurlijk niet”, zei Flora meteen. “Nodig hem maar meteen uit.”
“We mogen geen jongens op onze kamers hoor”, zei Bloom, half serieus, half lachend.
“Dat geldt niet voor je echtgenoot”, vond Stella meteen.
“Wij hebben de leiding over de school nu”, zei Layla lachend. “En je hebt zonder twijfel onze toestemming.”
“Goed dan”, grinnikte Bloom, en nam haar gsm.

“Het komt wel goed, Bloom”, zei Sky, nadat Bloom hem verteld had wat er aan de hand was.
“Ik hoop het maar”, zuchtte ze. “Als te veel mensen zich tegen me keren, kan Lichtrots dat niet negeren, Sky.”
“Lichtrots heeft een besluit genomen, Bloom. Ze zullen je niets doen, de voorzitter heeft ontzettend veel respect voor je.”
“Een besluit kan veranderen”, mompelde ze.
“Voor zover ik weet hebben ze maar één besluit ooit veranderd”, zei Sky zacht. Bloom keek hem verbaasd aan.
“Eén maar? Dus, dat, dat ik…”
“Omdat ze heel erg goede redenen hadden”, zei Sky.
“Maar dan hebben ze net meer reden om me te haten! Als ik er voor gezorgd heb dat…”
“Daar heb jij niet voor gezorgd, dat heeft Faragonda gedaan”, zei Sky. “En daar heeft ze haar straf voor gekregen ook. Maar Lichtrots weet nu ook dat jij onmisbaar bent, Bloom. Jij hebt vorig jaar een oorlog gewonnen, en je was op dat moment de enige die in staat was dat te doen. Jij was de enige die sterk genoeg was om de leiding op je te nemen, om de Trix de verslaan.”
“Maar waarom is iedereen dan zo bang van me?”
“Omdat ze jou niet kennen, ze kennen alleen de geschiedenis.”
“Maar Sky, wat nu als ik zelf ook, ooit…”
“Ik ben er zeker van dat dat niet zal gebeuren, Bloom.” Hij dwong haar hem aan te kijken. “Ik weet zeker dat jij nooit zal doen wat je voorgangsters gedaan hebben, dat jij gewoon niet in staat bent te moorden. Niet omdat je niet sterk genoeg bent, fysiek gezien, maar omdat de Bloom die ik ken dat zelfs haar ergste vijand niet aan kan doen.”
“Maar Daphne had gezegd…”
“…dat je je familie en vrienden nodig hebt. En wij zijn er dan ook voor je, Bloom. Wij allemaal.” Bloom glimlachte.
“Bedankt, Sky.”

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen