Ik liep voor mijn vrienden de grot uit, waarbij ik met mijn ogen het licht uit mijn ogen knipper. ik kijk kort naar mijn vrienden. Daarna liep ik verder de vlakte op. De andere achtervolgde me tot ik halt hield en de lucht af zocht naar een teken.
Twee enorme straalmotoren waar blauw vuur uit kwam, schoten door de lucht naar beneden. Tussen de wolken verscheen er een enorm schip dat langzaam naar beneden zweefde.
Het schip zelf was kleiner dan waar we gevangen waren.
Vier mechanische poten klapte uit de houders en raakte de grond met een enorme dreun. Ik hield mijn handen voor mijn oren om het geluid van de motoren af te dekken, maar ze maakte zoon lawaai dat het nu onmogelijk was.
Een enorme klep ging open en een kleine gedaante stond in de opening en liep naar buiten.
De man werd gevolgd door twee gewapende bewakers. De man bleef drie meter staan en ik herkende hem als mijn eigen vader. Ik deed een stap naar voren, maar Luke hield me tegen.
Ik keek Luke aan en vervolgens naar de andere personen. 'Laat mij dit afhandelen, houd julllie wapens gereed als er dreigementen vormd tussen die twee naast de leider,' zei ik en het groepje knikte.
Ik liep naar voren. Waarom val je ontschuldige mensen aan, ze hebben niets gedaan. Begon ik te spreken in zijn taal en de leider snoof door zijn twee gaten dat een neus moest voorstellen.
Mijn zoon, wij komen niet voor hun maar voor jou Ik begreep hem niet, waarom kwam hij voor mij? En niet voor de dorpelingen? wat was de rede hierachter?
Vertel me op zijn minst waarom jullie hier zijn, dan zou ik met jullie meegaan
Even had ik niets in de gaten of het groepje achter me hielden hun adem in. ' Sam, laat je niet verleiden. We verzinnen wel wat anders hierop,' riep Caine. Ik keek hem geschrokken aan.
'Je kunt hun verstaan?' vroeg ik hun en Caine knikte. De leider knorde waardoor ik weer mijn aandacht aan de wezen voor me gaf.
Wij zijn hier, omdat onze thuisplaneet verwoest is. Wij zijn de enige soort wezen dat nog bestaat in het buitenrijk. Daarbij waren we opzoek naar een nieuwe planeet om onze bestaan op te bouwen.
Het enige wat we konden doen was deze planeet van hun soort vernietigen en het de onze maken.
Ik luisterde aandachtig naar hem. Je hebt ons onder de grond gejaagd, alleen maar om een planeet tot je te nemen dat niet eens van jou is Siste ik, waarbij ik een totale woede op voelde komen.
'Luke geef me je geweer,' zei ik en Luke gooide zijn geweer naar me toe en richte de loop tegen de keel van Opeze.
Hij wilde zich bewegen, maar wist dat ik zijn kop eraf zou blazen als hij ook maar een beweging maakte. Ik zou maar niets doen als ik jou was Mijn sisende stem maakte mijn vrienden aan het schrikken en ik wist dat dit het moment kon zijn dat ik me niet meer kon houden.
Ik liet mijn vinger over de trekker gaan. Ik keek geschrokken naar de leider als ik ineens een appart apparaat onder zijn gewaad zie verscheinen. Hij richt het nu op mij, waarbij ik een stap naar achteren doe en de trekker overhaal, maar er klonk een knal van beide kanten en ik voelde een pijn schok door mijn been gaan.
Alles werd zwart voor mijn ogen en ik zakte neer op de grond.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen