Starbucks is my life - Zayn Malik ( part2)

"Mira!"
Sim komt naar me toe en met een glimlach kijkt ze me aan.
"Why are you smiling like that ?" Vraag ik wanneer ik haar grijns opmerk.
"Because we have two new colleagues from today."
"What?"
"Jup, Zayn and Jawaad Malik, cousins"
Mijn mond valt open. Dit meent ze niet? Snel trek ik mijn werkkleren aan en inderdaad; Achter de toog staan Zayn en Jawaad, samen met Sim klanten te bedienen.
Vreemd, waarom werken ze hier nu ineens ?
"Hey, Mira" klinkt een onbekende gekke stem plots.
Ik kijk op een zie Jawaad staan.
"Hey" zeg ik vriendelijk, maar stap dan toch verder naar de toog.
Ik help wat mensen en negeer Zayn en Jawaad zoveel ik kan.

Net als ik een bestelling naar een tafeltje wil brengen staat Zayn voor me.
"I'll do it" zegt hij en neemt de bestelling van me over. Vragend kijk ik hem na. Wat doet hij raar..
De rest van de dag verloopt hetzelfde. Jawaad blijft zijn eigen gekke persoon en Zayn blijft de charmeur van dienst.
Maar de vraag waar ik nog steeds geen antwoord op heb is; 'Waarom werken ze hier plots?'
's Avonds, wanneer de laatste klanten langzaam naar buiten gaan en Sim al naar huis is, begin ik op te ruimen.
"Jawaad, where are you? you bastard!"
"Zayn please.."
"What?" vraagt hij bot.
"Can you please not use that word anymore?"
"Why?"
"It's just.." ik kan niet uit mijn woorden komen als zijn donkerbruine ogen me vragend aankijken.
"Not respectful" Jawaad's gekke stemmetje haalt me uit gedacht.
"Yeah, not respectful" zeg ik. Zayn zegt namelijk al de hele dag 'bastard' tegen Jawaad en dat begint bij mij serieus op mijn zenuwen te werken.
"Alright, alright. I'm going home. I see you tomorrow?" vraagt Zayn. Zonder eigenlijk naar zijn vraag te luisteren knik ik. Als ik terug opkijk is hij al weg.
"Let us begin cleanup" zegt Jawaad vrolijk en hij begint met alle tafeltjes proper te maken. Glimlachend schud ik mijn hoofd, misschien is het toch niet zo erg dat ze hier komen werken.

*A few weeks later*

Het is vandaag weer mijn beurt om op te ruimen, samen met Jawaad.
In de weken dat ze hier werken zijn we een hecht team geworden. Sim vindt hun ook wel leuke jongens, en collega's.
"Mira" Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door Jawaad.
"You're were dreaming" zegt hij .
"Sorry" zegt ik blozend.
Als alles opgeruimd is en ik mijn jas aantrek komt Jawaad naar me toe.
"Uuhm.." Hij prutst wat een de armbandjes die hij aanheeft en kijkt mij dan aan, "Zayn has a gift for you"
"Why?" vraag ik verwondert, wanneer ik mijn andere arm ook in mijn jas laat glijden.
"Because you have accepted us as colleagues.. and friends"
"You're welcome" zeg ik lachend.
"His gift" zegt hij en drukt een briefje in mijn hand.
"uhm.. thanks" zeg ik terwijl hij zijn jas aantrekt.
"See you tomorrow, and enjoy his gift"
Ik grinnik wat ongemakkelijk en vouw het briefje open. Ik kijk terug op en zie dat Jawaad net de deur achter hem dicht doet.
" I hope Jawaad told it but I a appreciate that you accepted us as friends and for that reason I would like to invite you. It would be nice if you could come
x Z."
Er staat een adres onder en mijn mond zakt wat open. vraagt Zayn me nu op date?
In de war sluit ik de deur van de zaak en ga naar huis. Ik leg het briefje op tafel en doe mijn jas uit. Zou ik gaan of niet?
Met mijn gedachten bij Zayn neem ik snel een warme douche. Als ik eruit kom heb ik mijn besluit gemaakt.
Ik ga.

*Next Day*
Zayn was vandaag niet op het werk. 'Hij belde om te zeggen dat hij ziek is' zei Sim. ik vond het allemaal maar vreemd.
Over mijn afspraakje deze avond zei ik niets. Niet tegen Sim, niet tegen Jawaad. Gewoon tegen niemand.

Ik kijk nog een laatste keer in de spiegel en knik dan goedkeurend. zo zal het wel lukken.
Ik kijk op de klok en schrik als het al acht uur dertig is.
Ik haast me naar mijn auto en rij richting het adres van op het briefje.
Eens daar aangekomen stap ik uit de auto en kijk naar het restaurant dat zich bevestigd op het adres dat op het briefje stond. Er is alleen een klein probleempje.. Het restaurant is gesloten.
Ik kijk om me heen en mijn blik blijft hangen aan de horizonlijn boven de zee. Opnieuw glijdt mijn blik naar het strand en dan zie ik het. Op het strand zit iemand, met zijn mobiel in zijn hand. Het licht van zijn mobiel verlicht zijn hele gezicht in de duisternis van de avond. In mijn zak trilt mijn mobiel en meteen open ik het berichtje
'Don't be scared' het is een berichtje van Zayn. Ik glimlach als ik zie dat hij de jongeman op het strand is.

Ik trek mijn schoenen uit en laat mijn voeten door het warme zand glijden. Een heerlijk gevoel.
Hoe dichter ik bij Zayn kom, hoe duidelijker zijn brede glimlach is.
"Mira" zegt hij zachtjes.
"I'm glad you came" zegt hij waardoor ik even grinnik.
Nu pas zie ik dat er een dekentje ligt met daarop een mand met fruit. Zayn gaat zitten en ik volg zijn voorbeeld.
"It's so beautiful here" fluister ik wanneer mijn blik over de zee glijdt.
Ik kijk Zayn even aan en merk dat hij ook naar het zacht klotsende water aan het kijken is. Ik leg mijn hoofd neer op zijn schouder en geniet van de stilte. Zayn legt zijn arm wat ongemakkelijk om me heen, waardoor ik nog wat dichter tegen hem aankruip. Verwonderd kijkt hij me aan. Ik grinnik en druk een zoen op zijn mondhoek.
"Thank you" zeg ik.
"You're welcome" hoor ik hel in mijn oor fluisteren voor ik een zoen op mijn kruin voel.