Removal 5

''Ik zal jullie eventjes alleen laten.'' meldde m'n moeder me en liep vervolgens weg.
Ik keek haar achterna en keek meteen terug naar Zayn. Ik voelde me erg nerveus op dit moment, geen idee waarom. Zayn keek me met een bemoedigd glimlach aan.
''Wat doe je hier?'' vroeg ik. Ik leunde aan de deur pols en keek hem afwachtend aan.
''Ik.. ehm...'' Ratelde hij zenuwachtig en begon te spelen met zijn vingers. ''Zeg het maar, ik bijt niet.'' Zei ik zonder emotie. Ik had hem nog steeds niet vergeven voor wat hij deed. Hij liet me zomaar in de steek. Dus veel hoop wou ik hem ook niet geven.

''Ik wou me verontschuldigen, ik weet dat je boos bent.'' Zei hij en met een soepele beweging ging hij zitten op een knie. Ik keek hem verbaasd zijn. Een glimlach sierde mijn gezicht. ''Het spijt me echt heel erg, wil je-'' - ''OH MY GOD! JIJ GAAT MIJN DOCHTER TOCH NIET TEN HUWELIJK VRAGEN?!'' Onderbrak mijn moeder hem ruw waardoor ik erg schrok.
Zayn stond meteen op en werd rood als een tomaat, het zelfde situatie bij mij. ''Mam, nee! Hij probeerde gewoon een poging om zich te verontschuldigen.'' Zei snel en keek haar aan met een blik van ga-nu-weg. ''Oh. Het spijt me!'' Verontschuldigde ze en glimlachte beschaamd. Ze draaide zich om en liep met snelle passen door.
Ik zuchtte en keek Zayn verlegen aan. ''Sorry, m'n moeder kan soms raar denken. Ik bedoel niet dat we gaan trouwen, toch? Nou ja, dat zeker niet. Ik bedoel ik ken je net en- Ach, laat maar.'' Ratelde ik en bloosde. Shit. Ik ben echt lekker goed bezig. Zayn lachte, waardoor ik opkeek. Hij had een aantrekkelijke lach waardoor ik ook mee lachte. Ik zuchte opgelucht. Nou, dat was goed verlopen. ''Dus...'' begon hij en keek me met een vertrouwde glimlach aan. ''Het spijt me.. echt waar. Vergeef je het me? Alstublieft?'' Smeekte hij en trok een pruilip. Ik grinnikte en knikte. ''Okè.'' Zei ik simpel. Maar ik meende het wel, ik vergaf . Hij was een lief jongen. ''Kom je even binnen?'' nodigde ik hem uit, ik glimlachte naar hem als teken dat m'n moeder het niet erg zou vinden. ''Graag.'' Ik liet hem binnen en we liepen samen de woonkamer binnen waar we mijn moeder betreften. Zeg zat op de zetel, een boek aan het lezen. ''Mam.'' Ze tuurde van haar boek, maar toen ze Zayn zag klapte ze haar boek dicht en stond recht. ''U hoeft niet recht te staan, ik ben Zayn. Ik ken uw dochter van school.'' Begroette Zayn m'n moeder beleefd. Ze schudde haar hand en liet het weer los. M'n moeder knikte en glimlachte lief. ''Leuk om u te ontmoeten, ik ben Rosanne's moeder. Noem me maar Dephne.'' Begroete ze hem terug. Zayn glimlachte en knikte. '' Ik haal wat te drinken!'' Meldde ik ze en liet ze alleen achter. Ik liep richting de keuken en opende de koelkast. Ik haalde er een karton sinaassap en haalde 3 glazen bekers er bij. Ten slotte vulde ik de glazen met sinaassap en bracht ik ze voorzichtig naar de woonkamer. Ik zag hoe ze tegenover elkaar zaten te praatten over kalfjes en koetjes. Ik zette de drankjes op de tafel en we namen er een slokje van.

''Jij bent zeker de eerste vriend van Rosanne? Want ze was zowat overstuurd omdat ze weinig vrienden had.'' Loog m'n moeder. Ik zei dat helemaal niet. Ik was wel overstuurd maar dat was niet het reden. Ik rolde zonder dat Zayn het zag met mijn ogen. Zayn knikte. ''Dat zal wel moeten want ik heb haar ontmoet ik de bus op weg naar school.'' Antwoordde hij met een glimlach. Ik glimlachte toen ik terug dacht aan het moment. Leuke ontmoeting zou ik maar zeggen. Zo praatten we verder over huisjes en muisjes. Ik vond het erg gezellig. Zayn was een leuke en lieve jongen. Ik begon hem steeds leuker te vinden.