Season 2 Chapter 15 - Season Finale

De gil van Madelief galmde nog na over het koninklijke plein en ging over in het gelach van Hugo van den Loonsche-Duinen.
Vera en Liam staarde met open mond naar het dode lichaam van Madelief en lieten hun pijlen los, die een einde maakte aan het gelach van Hugo.
De pijlen ging recht door zijn schedel heen. Veel tijd had in niet om te kijken naar de gruwelijke wonden in Hugo’s gezicht, want zijn lichaam werd in vuur en vlam gezet door de vuurstrijders.
Snel rende ik naar Vera en Liam toe.
‘Vlucht zo snel mogelijk, weg van Faldatror. Ik zie jullie in het bos. Ik leg later alles wel uit’.
‘ZE HEBBEN ONZE KONINGIN VERMOORD!’ schreeuwde Christopher over het plein. ‘GRIJP ZE!’
Ik liet mijn lichaam oplichten en vloog de lucht in, richting het ijspaleis.
Onder me zag ik dat er een gevecht ontstond tussen de ijswachters en de vuurstrijders.
Ik vloog zo snel als ik kon het ijspaleis in. Terwijl ik de lucht doorvloog, zocht ik naar de grote stenen trap die richting de gevangenis van de vuurkoning liep.
Al snel kwam ik ijswachters tegen die allemaal verblind werden voor mijn felle licht.

Toen ik de trap vond, vloog ik naar beneden en moest ik het opnemen tegen de ijswachters.
Ze vuurden ijs op me af die ik tegenhield met mijn felle licht. Het ijs smolt door de hitte die ik uitstraalde en ik wierp mijn boemerang die alle zes de wachters in een keer doorboorde.
Ik liep tussen de dode lichamen door en probeerde het een gat te krijgen in de gevangenis van ijs.
Ik had kunnen weten dat ik het niet kapot kreeg, aangezien het ontsmeltbaar ijs was.
Ik liet mijn lichaam oplichten en duwde met mijn handen tegen het ijs.
Langzaam begon het ijs door de hitte van mijn lichaam te smelten en ontstond er een groot gat.
Toen ik naar binnen stapte, zag ik een grote brede man in het midden van de bevroren cel liggen.
Het keek mij met grote ogen aan en kwam overeind.
‘Wie, wie ben jij?’ stamelde de vuurkoning.
‘Mijn naam is Fabian, de ster, en ik kom u bevrijden’.
‘Ga snel weg voordat Madelief erachter komt dat je hier bent!’ zei de vuurkoning.
‘Madelief is dood’ zei ik. ‘Die heb ik zojuist vermoord’.
‘Dan ben je waarschijnlijk de eerste ster die achter haar geheim is gekomen’ zei hij. ‘Hoe ben je erachter gekomen dat ze samen werkte met de Bokkenrijders?’
‘Dat leg ik u allemaal later wel uit. Daar boven zijn honderden ijswachters naar me opzoek, dus we hebben geen tijd te verliezen’.
Ik liep naar de vuurkoning toe, greep hem onder zijn oksels en vloog vervolgens de lucht in.
‘De wachters die ons aan vallen, moet je aanvallen met uw vuur’ zei ik.
‘Begrepen’ zei de vuurkoning.

Met een ongelofelijke snelheid schoten we door de ruimtes. Elke wachter die ons aanviel met zijn vuur, werd bedolven onder een dikke stroperige straal lava die uit de vuisten van de vuurkoning kwam.
‘Sterk spul’ zei ik lachend.
‘Maar helaas was het niet sterk genoeg om ermee te ontsnappen’ zei de vuurkoning.
Al snel waren we uit het ijspaleis en vloog ik hoger en hoger de lucht in, totdat we hoog genoeg waren zodat het ijsvolk ons niet meer kon aanvallen.
‘Dit is gewoon niet te geloven’ zei de vuurkoning terwijl we over Faldatror vlogen.
‘Ik kan gewoon niet geloven dat ik eindelijk vrij ben’.
‘En ik kan niet geloven dat ik het ijsvolk ooit vertrouwd heb’ zei ik.
‘Het ijsvolk is niet de schuldige’ zei de vuurkoning. ‘Madelief en haar kinderen waren de enige die van de samenwerking tussen de Bokkenrijders en het ijsvolk af wisten’.
‘Majesteit, hoe bent u er eigenlijk achter gekomen?’ vroeg ik.
‘Dat vertel ik je wanneer we op een veilige plek zitten’ zei de vuurkoning. ‘En noem me alsjeblieft geen majesteit. Madelief wilde zo altijd genoemd worden. Ik ben niet zo van de titels. Noem mij maar gewoon Maltras’.
‘Zoals u wenst’ zei ik lachend.
Toen ineens zag ik een groepje mensen in de verte rennen.
‘Daar zijn de andere!’ riep ik blij.
‘De andere?’ vroeg Maltras.
‘Ik heb deze missie niet alleen gedaan’ zei ik lachend en ik schoot richting het bos.

‘Vera!’ riep ik terwijl we op de grond terecht kwamen. Vera draaide zich om en keek mij met betraande ogen aan.
‘Ik maakte me ongerust!’ zei ze terwijl ze in mijn armen sprong.
‘Wie heb je mee genomen?’ vroeg Sandra verbaasd.
De vuurkoning kwam achter mij tevoorschijn en Sandra’s ogen werden groot.
‘Papa, ben jij dat?’ vroeg ze verbaasd.
‘Mijn lieve prinses’ zei Maltras.
‘PAPA!’ riep Sandra en ze omhelsde de vuurkoning.
‘Ben jij de dochter van de vuurkoning?’ vroeg ik met open mond.
‘Is dat de vuurkoning?’ vroeg Vera verbaasd.
De vuurstrijders zakten meteen op hun knieën en Sandra keek naar mij.
‘Ik had geen tijd om je dat te vertellen’ zei ze.
‘Ga staan’ zei Maltras meteen tegen de vuurstrijders. ‘Dit is niet het moment om mij eervol te begroeten. We moeten naar een veilige plek toe, zo snel mogelijk’.
‘Wacht’ zei ik. ‘Waar is de rest eigenlijk?’
Vera bleef stil en tranen stroomde over haar wangen.
‘Liam rende het ijspaleis in om Melodie en Tanja te halen, maar terwijl hij dat deed, werd hij gevangen genomen’.
Ik sloeg een hand voor mijn mond en een traan rolde over mijn wangen.

‘Ze zitten gevangen in het ijspaleis’.