De Zuidelijke Waterstam - 34

“Ik wil met jou, Sicho en die idiote commandant de gevangenis gaan bezoeken”, zei ik. “Er zullen vast heel wat mensen zijn die we kunnen vrijlaten.”

“En papa dan?”, vroeg Katara.
“Er zullen ongetwijfeld wat vrijwilligers te vinden zijn om mee te gaan vissen”, zei ik met een glimlach. “Als ik je boten even mag huren, Yue.”
“Als mijn mannen mee mogen, vraag ik daar niets voor hoor”, zei die lachend. “Op voorwaarde dat de buit eerlijk verdeeld wordt dan natuurlijk.”
“Dat wilde ik dus aan Thomatio overlaten.”
“Mogen ze, mogen ze echt gaan vissen?”
“U mag morgenochtend tien personen aanwijzen die meegaan, ja”, zei ik met een glimlach. “Katara en uw vrouw kunnen ieder een jonge vrouw de basis van heling beginnen leren, dat zullen uiteraard na verloop van tijd meer mensen worden.”
“Dus, dus dingen gaan echt beter worden nu? Eindelijk.” Ik glimlachte.
“Er was u hulp beloofd, dus geef ik die u. Ik hou mijn woord, beste man.”
“Dank u wel, prinses.”
“Zijn er nog dingen die niet kunnen wachten, denkt u?”
“Nou, ik, euh… hoeveel belastingen moeten we nu betalen? Ik bedoel, over twee dagen is het weer zover en…”
“Dat zal ik uitrekenen, ik laat het morgenochtend weten.”
“Dank u.” Ik glimlachte en stond op.
“Ik ga slapen. Laat u uw vrouw weten dat ze twee leerlingen mag uitkiezen?”
“Zeker, prinses.”
“Uitstekend, dan zie ik u morgenochtend.”

De volgende ochtend stond ik net in het kleine badkamertje toen ik stemmen hoorde, en niet alleen van Yue, Katara en Thomatio.
“Prinses Yue?” De stem klonk bang.
“Wat is er?”, vroeg Yue.
“Ik, ik wilde u waarschuwen. Er komt een opstand en…”
“Een opstand? Wanneer?”
“Vandaag.” Ik liep naar de deur en luisterde goed. “Ik, ik wilde, wilde u waarschuwen. U, u heeft ons proberen helpen. De, de vuurnatie moet, moet niet denken dan u meedeed en…”
“Heel vriendelijk van je om ons te komen waarschuwen.” Ik stapte de badkamer uit. Een jongeman dook angstig in een hoek.
“Prinses Lizzie…” Yue keek me aan. Ik keek naar de jongeman.
“Het was heel goed van je om ons te waarschuwen.” Hij murmelde iets onverstaanbaar. “Ik weet best dat je alleen prinses Yue wilde waarschuwen en mij niet, maar dat doet er nu niet toe. Je hebt er goed aan gedaan.”
“Ik, ik, ik wilde mijn stam niet verraden!”