Mijn vingers reiken naar de hemel,
Ze willen de sterren aanraken en voelen,
Vasthouden en nooit meer loslaten,
Dat ze in elkaar versmolten zouden worden.

Mijn vingers reiken naar de hemel,
Ze willen hoog in de lucht komen,
De wind tegen zich aan voelen blazen,
En van de wereld kunnen verdwijnen.

Mijn vingers reiken naar de hemel,
Naar de krachten die zich er bevinden,
En de woorden die ze lijken te spreken,
De leugens die ze spreken.

Mijn vingers reiken naar de hemel.
Klaar om te gaan,
En wakker te worden,
Uit de bittere nachtmerries,

Mijn vingers reken naar de hemel,
Om weg te kunnen gaan,
Te kunnen gaan van deze wereld,
Maar ik bleef doorslapen,
Alles negerend.

Dit gedicht werd geschreven door Tenace.

- - - - - -

De nacht, hier ver vandaan.
Die alleen maar in onze dromen kan bestaan.
Een weg erheen, geen weg meer terug.

Een stem, een stem die fluistert.
Als een zoete onderbreking van de stilte.
Die stem, die fluistert.
Zonder echt iets te zeggen.

Die nacht, hier ver vandaan.
Die alleen in de gedachtes van de doden kan bestaan.
Geen woorden, alleen kleuren.
Schaduwen vallen binnen in het licht wat langzaam donker wordt.
Een vraag, zonder dat er echt een antwoord is.

Dit gedicht werd geschreven door Foreverx.

Het thema voor deze maand is 'Afscheid'.
Minimumvereisten: Minimum: 3 strofen en 18 regels.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen