038 Eleanor

'Mijn naam is Dáin, je lijkt wat verlegen. Ik ga je heus niet bijten hoor.' grapt hij. Maar zelfs dan voel ik me nog niet op mijn gemak, die man heeft iets over hem dat ik maar eng vind.
'Eleanor is mijn naam.' zeg ik zacht, aangezien hij me blijft aanstaren. Een koude rilling gaat over mijn rug en als ik opzij kijk, zie ik Dáin me onderzoekend bekijken.
'Dus jij bent dus diegene die deels dwerg en deels elf is. Ik heb gehoord dat er nog iets meer in je zit, mag ik zo nieuwsgierig zijn om te vragen wat dat ander deel is?' vraagt Dáin aan me. Vertel hem niets, hij moet het niet weten van ons. Hoor ik in mijn hoofd, nog voor ik iets kan zeggen. Ik schud mijn hoofd, maar geef verder geen uitleg. Dáin zet zijn blik terug recht voor zich uit en stapt met mij aan zijn arm verder de gangen door. De muziek klinkt steeds luider, waardoor ik weet dat we de anderen snel zullen naderen. En inderdaad, zodra we door twee grote deuren gaan zie ik een heleboel mensen dansen. Er is een heuse feest aan de gang, iedere dwerg die ik ken danst of bespeeld een instrument. Vele andere dwergen gaan rond met het eten, maken een praatje of drinken even en rusten uit van het dansen. En helemaal aan de andere kant van de zaal zit hij, Thorin op een prachtige troon met naast hem een lege stoel. Een vrouw staat net naast hem, met een lieve glimlach en praat rustig met Thorin.
'Ik zie Thorin al. Zal ik je tot bij hem begeleiden?' vraagt Dáin me met een grijns op zijn gezicht. Langzaam knik ik, niet goed wetend wat hij van plan is. Met zijn hoofd hoog in de lucht, stapt hij naar Thorin toe. Als we er bijna zijn, wil ik mijn hand van Dáin zijn arm halen. Maar zijn andere hand houdt de mijne vast, waardoor ik genoodzaakt ben hem nog steeds te volgen.
'Thorin, ik botste toevallig op deze jongedame op de gang. Ze vertelde me net dat ze Eleanor heet, jouw mysterieuze gast.' vertelt Dáin op een sluwe manier. Mijn voorstel geld nog altijd hoor, geef hem gewoon een mep en ren. Hoor ik opnieuw in mijn hoofd, waardoor ik mijn best moet doen om niet te lachen.
'Ik vind het vriendelijk dat je me hierheen bracht, Dáin, maar ik zou het appreciëren als je mijn hand zou loslaten.' zeg ik op een beleefde manier. Hij laat me met tegenzin los, zodat ik van hem kan weg stappen en naar Thorin kan gaan. Thorin is onderhands recht gaan staan en neemt me meteen in een omhelzing als ik hem nader.
'Ik ben blij dat je er bent.' spreekt hij zachtjes uit, terwijl hij me nog steeds vasthoudt. Ik leg mijn armen voorzichtig om hem heen, knuffel hem terug en laat mijn hoofd even op zijn schouder rusten.
'Ik... het spijt me van de afgelopen dagen. Ik kan er nu nog niet over praten, maar je bent de eerste die ik erover vertel.' fluister ik tegen Thorin. Ik maak me wat losser uit zijn armen en hij knikt begrijpend naar me.
'Neem alle tijd die je nodig hebt, ik hoop gewoon dat het niets met mij te maken heeft.' zegt hij zegt, maar snel schud ik mijn hoofd. Straks ga ik hem nog sympathiek vinden. Hoor ik in mijn hoofd, waardoor een kleine glimlach op mijn gezicht verschijnt. Thorin zijn ogen glinsteren meteen, hij laat me los en wenkt naar de vrouw naast hem.
'Eleanor, ik heb je al een hele tijd aan haar willen voorstellen en nu is dat eindelijk mogelijk. Dit is mijn zus, Dís en Dís, dit is Eleanor.' stelt Thorin ons beiden aan elkaar voor.
'Thorin heeft me veel over je vertelt en ik moet zeggen dat hij een goede keuze heeft gemaakt.' vertel Dís, waarna ze me knuffelt. Met een lichte blos op mijn wangen, knuffel ik haar terug.
'Dank je wel, het is fijn je te mogen ontmoeten.' zeg ik haar oprecht. Als Dís me los laat, neem Thorin mijn hand vast en begeleidt me naar het midden van de zaal. Verbaasd kijk ik hem aan, niet wetend wat we gaan doen. Zijn lippen vormen een grijns, waardoor ik weet dat hij iets van plan is.
'Ik weet dat je niet graag in de belangstelling staat, maar als het je spijt wil ik graag dat je met me danst.' zegt hij met een nog grotere grijns. Wij stoppen met stappen, Thorin neemt mijn handen vast en kijkt me aan. Er wordt meteen plaats gemaakt in de zaal als de anderen zien dat hun koning er ook bij is gekomen. Ik kan niet veel zeggen, ik knik enkel en voel mijn wangen roder worden. Een leuke melodie wordt er gespeeld, zodat mijn voeten vanzelf het ritme vinden en voor ik het goed besef, dans ik met Thorin. De omgeving om me heen lijkt weg te draaien, zodat ik enkel nog oog heb voor Thorin. Ik ben er ook nog hoor. Ik negeer de stem, ik negeer alles behalve de muziek en de glimlach die mijn liefste me schenkt.
'Ik ben echt blij dat je er bent, ik heb je gemist.' hoor ik Thorin opnieuw zeggen. Mijn hart klopt er dubbel zo snel van, het is alsof ik op wolkjes dans. Langzaam vermindert het dansen naar wat schuifelen en Thorin trekt me wat dichter tegen zich aan. En plots, voor ik het goed besef, drukt hij zijn lippen op de mijne. Even sluit ik mijn ogen, leg mijn armen rond hem heen en laat me meevoeren.
'Dat zijn jullie dus voor elkaar, ik dacht al dat ik iets van jaloezie bespeurde toen ik achter haar vroeg. Het zou jammer zijn als iemand dat probeerde kapot te maken, Thorin.' klinkt een cynische stem. Als Thorin zijn lippen van de mijne wijken, kijk ik naar diegene die dat zei.