Foto bij Ashton × 001

'Waarom?' Is het enige wat ik nog maar kon denken. Waarom moest ik nou weer verliefd worden op mijn beste vriend? Mijn beste vriend die nooit iets in me zal zien. Wacht, waarom dacht ik überhaupt dat hij misschien ooit iets in me zou zien? Niemand zou ooit iets in me zien, of diegene moest wel erg slechtziend zijn. Ik heb verliefd zijn nog nooit zo gehaat als nu. Nu was het in alle opzichten anders. Dit keer was ik verliefd op een jongen, en niet zo maar een jongen, mijn mede-bandlid, en ook nog eens mijn beste vriend. Hij heeft geen idee wat hij met me doet als hij naar me lacht, of knipoogt, of me in een knuffel trekt. Vanbuiten heb ik al moeite me onder controle te houden als die kleine dingen gebeuren, laat staan van binnen. Hij moest is weten wat hij met me doet. Als ik hem ook maar zie heb ik mezelf niet onder controle, en ga ik ontzettend vreemd doen, wat ik niet wil. Ik wil gewoon normaal tegen mijn beste vriend kunnen doen, met hem kunnen praten en lachen zonder het verliefde schooljongetje uit te hangen. Ik trek dit niet langer meer zo. Het is niet normaal dat je je beste vriend en ook nog eens mede-bandlid die je sowieso elke dag ziet niet normaal onder ogen kan komen zonder te gaan blozen, of raar te gaan doen. Ik wil dat dit voorbij is, dat ik weer gewoon als een goede vriend met hem om kan gaan, dat ik gewoon op een meisje verliefd wordt. Maar ik wist maar al te goed dat dat niet kan. Als ik wil dat dit voorbij is moet ik het hem vertellen, of juist niet. Misschien maak ik het dan alleen maar erger, ik heb geen idee wat ik moet doen, maar ik weet wel dat dit zo niet langer meer door kan gaan. Hij heeft me gewoon onbewust in zijn macht. Ik doe alles wat hij me vraagt, en kwijl zowat als ik hem zie. Ik heb mezelf niet meer onder controle. Luke was altijd al leuker geweest dan elke andere jongen, dat wist ik al vanaf de dag dat ik hem ontmoette, maar ik had nooit gedacht dat ik verliefd op hem zou worden. Sterker nog, ik had nooit gedacht dat ik verliefd zou worden op een jongen. Dat was ook nog een probleem, dat zou ik vroeg of laat ook op moeten biechten aan de jongens, hoe zouden ze reageren? Zouden ze me niet meer willen spreken? Vermijden? Of misschien uit de band trappen? Of zouden ze het volkomen begrijpen, en me omarmen, of zeggen dat ze allemaal gay zijn? Ik weet het niet, maar ik wist wel dat als ik het ze zou gaan vertellen dat Luke het ook binnen de kortste keren te weten zou komen, en dat was wel het laatste wat ik wou. Zo ging het nou elke dag sinds ik meer voor Luke ben gaan voelen, mijn beste vriend. Elke dag als ik hem zag had ik mezelf niet meer onder controle en was mijn hoofd een grote warboel waar niemand ooit wijs uit zou kunnen worden, zelfs ik niet, de stichter van die warrige gedachten. Ik snapte mezelf niet, en eerlijk gezegd wilde ik dat ook niet. Ik wilde niet iets voor een jongen voelen, en al helemaal niet voor mijn beste vriend, die wel normaal op meisjes valt. Die zin herhaalde zich constant in mijn hoofd. Gelukkig waren ze me nog niet achterna gekomen, ik had gewoon even tijd voor mezelf nodig om hem uit mijn hoofd te zetten, waarvan ik eigenlijk al wist dat dat niet ging lukken. Ik liep vanaf mijn bureau naar mijn bed, en liet mezelf daar op vallen, om vervolgens mijn kussen over mijn hoofd te trekken, en daaronder al mijn frustraties er uit te schreeuwen. Ik wilde hem niet meer onder ogen komen, echt niet. Maar ik moest wel. We wonen met zijn vieren samen. We zien elkaar de hele dag door, behalve 's nachts. Hoe kon ik hem nou ontlopen als we in het zelfde huis wonen? Dat is onmogelijk. Langzaam maar zeker dreef ik mezelf door al die gedachten zo tot waanzin dat de eerste traan over mijn wang naar beneden liep, wat er steeds meer en meer werden. Ik houd zo ontzettend veel van die jongen, kon ik het hem maar gewoon vertellen zonder dat hij anders naar me gaat kijken als vriend, als hij dan nog wel vrienden met me wilt zijn. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik werd uit mijn gedachten gehaald doordat er op de kamerdeur geklopt werd. Dat kon ik er nu niet bij hebben, ik heb geen zin in iemand nu. 'Ga weg...' mompelde ik onder mijn kussen vandaan in de hoop dat de persoon zou luisteren en weg zou gaan.

Reageer (3)

  • Meride

    Mooi cute

    9 jaar geleden
  • Chasing1D

    Ohhwww, he's such a cutie ;3 x

    9 jaar geleden
  • Nisssie

    Ahw, Ash is zo'n cutie (H)

    XxxSnelVerderXxx

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen