6.5

Aurora

De wereld komt een beetje wazig in beeld als ik mijn ogen open en dichter tegen een warmte bron aankruip. Het voelt niet aan als een kussen of een bedpan, maar het is wel hard. Anders hard. Mijn hand strijkt zacht over iets heen. Naast me kreunt iemand en geschrokken ga ik overeind zitten. Totdat ik Mica herken. Meteen zak ik weer naast hem terug en zucht gelukkig. Het is heerlijk om op die manier naast iemand wakker te worden.
“Prinses?”
“Ja?” Om te ontdekken hoe zijn huid aanvoelt draai ik met mijn hand rondjes over zijn buik. “Je bent warm.”
“Mm.” Zijn handen glijden langs mijn rug en tillen mijn kin op voor een tedere kus. “Goedemorgen.“
“Hoi.” Een beetje blozend trek ik me terug. “Het spijt me dat ik je bed heb ingepikt.”
De manier waarop hij slaperig naar me grijnst doet mijn hart sneller kloppen. Zijn iets te lange haren vallen verward rond zijn gezicht. “Van mij mag je dat vaker doen.”
Ik zou zo graag weer tegen hem aankruipen om daar de hele dag te blijven liggen. Mijn plichtsgevoel neemt het alleen over. “Wat voor training gaan we vandaag doen?”
“Het verzorgen van je draak. Maar eerst moet je iets eten. Gisterenavond heb je ook niet veel op.”
“Ik eet nooit veel.”
Om zijn zorgen een beetje weg te krijgen wrijf ik de frons tegen zijn wenkbrauwen weg. Deze verdwijnt meteen en wordt vervangen door een lach. “Dat gaan we veranderen.”
“Succes daarmee.” Een beetje bang en aarzelend druk ik mijn lichaam op de zijne. “Zullen we naar de draken gaan? Ik wil Salazar zien.”
Hij reageert niet zoals ik bang was walgend. Michaël grijpt zelfs mijn hand beet en springt uit het bed. “Laten we dan gaan. Hij wil jou vast ook zien.”
Grijnzend knijp ik in zijn hand en loop achter hem aan. “Jij wilt Nyx ook zien hè?”
“Natuurlijk.” Hand in hand lopen we de gang door naar de draken. Het zonlicht schijnt door het gat naar binnen en bij wat ik zie zucht ik gelukkig. Salazar ligt dicht bij de ingang en lijkt te glinsteren. Heel even vraag ik me af waarom ik vannacht niet gewoon tegen hem aangekropen ben.
Lui opent Salazar een oog. Dat vroeg ik me ook af. Wie verkiest er nu een tweebener boven mij?