Hoofdstuk 14

Niall Horan.

'Wat heb jij?' vroeg ik terwijl ik Harry een biertje aan reek. We zaten in zijn appartement in Londen en hij staarde in ongelofelijke shock naar zijn telefoon. 'Aarde aan Harry!'
'Ik belde Liam,' mompelde hij zachtjes.
'Dus, we hebben zo vaak Liam gebeld,' zei ik terwijl ik een knijpend gevoel in mijn borst kreeg. 'Hij neemt nooit op.'
'Er werd wel opgenomen,' zei Harry zachtjes.
'Wat?'
'Mackenzie nam op.'
'Mackenzie?' vroeg ik. 'Als in Marks dochter die er van door ging met de tuinman?' Harry knikte. 'Wel wat zei ze?'
'Het is vroeg ga slapen.'
'Weet je zeker dat zij het was?' vroeg ik. Hij knikte en nam eindelijk het biertje aan dat ik al de hele tijd voor zijn neus hield.
'Honderd procent zeker ik denk niet dat ik haar stem ooit vergeet.' Er viel een stilte. Harry had het niet bepaald leuk gevonden toen Mackenzie, op wie hij binnen de eerste tien seconden dat hij haar zag al een oogje had gekregen, er van door was gegaan met Marks tuinman.
'Je denkt toch niet dat Liam de tuinman was toch?' vroeg ik. Harry's ogen werden groot. 'Doe niet belachelijk,' zei ik direct daarna. 'Ik had niet moeten zeggen.' Ik nam een slok van mijn bier en zette mijn flesje op tafel. 'Waarschijnlijk heeft hij gewoon zijn nummer veranderd.'
'En Mackenzie heeft zijn nummer nu?' vroeg Harry. 'Dat klinkt geloofwaardig zeg.' Daar kon ik niets tegenin brengen.
'Als ik jou was zou ik hopen dat het niet waar is,' mompelde ik zachtjes.
'Wat bedoel je daar mee?' Niet zacht genoeg blijkbaar.
'Wel, als Liam de mysterie tuinman is dan betekend dat dat je een oogje hebt op Liams vriendin,' zuchtte ik. Harry werd lijkbleek.
'Ik ga Louis bellen,' mompelde hij toen.
'Doe dat nou niet,' zuchtte ik, maar Harry had het nummer al ingetypt.