Luke × 004

Met een dankbare glimlach pakte ik het biertje aan dat Ashton mij aangaf, waarna de jongen naast mij op de bank kwam zitten. Ik bracht het blikje naar mijn mond en wilde net een slok nemen toen het drankje ineens uit mijn handen gerukt werd en een lachende Calum ermee wegloopt. Ik grom geïrriteerd en bekijk mijn met biervlekken besmeurde kleding. "Als je dan iets van een ander afpakt, doe het dan goed," mompelde ik en liep, hoewel ik pas net beneden zat, weer naar boven om me om te kleden. Ik verwisselde mijn donkerblauwe spijkerbroek voor een zwart exemplaar met scheuren op kniehoogte. Net voor ik het bevlekte stuk stof in de wasmand wilde gooien, realiseerde ik mij dat er nog iets in mijn broekzak zat. Mijn hand graaide in de linker broekzak en gelukkig voelde ik daar dat hetgeen wat ik zocht er nog veilig zat, mijn mini vibrator. Ik plofte op mijn bed neer en las het nummer dat erop stond, het telefoonnummer van het meisje dat ik vorige week ontmoet had in het café hier vlakbij. Jamie. Ik zou haar nog altijd terugbellen, maar door al het gedoe met Ashton was ik het totaal vergeten. Ik pakte mijn telefoon en toetste het nummer in. Aarzelend hing mijn vinger boven het groene hoorntje, om deze uiteindelijk toch aan te tikken. Met een beetje een schuldig gevoel in mijn onderbuik hield ik het toestel naast mijn oor en wachtte af. Hij ging een paar keer over voordat ik een vrolijke meisjesstem in mijn oor hoorde.
"Uhm, hey, je spreekt met Luke, uit het café laatst," stotterde ik en kleurde direct lichtrood om mijn eigen gestuntel.
"Hmm, Luke..." dacht ze even na. "Blonde kuif, blauwe ogen, niet waar? Ja, jou herinner ik me nog wel. Ik had alleen verwacht dat je iets eerder zou bellen, als je überhaupt al zou bellen," lachte ze vrolijk.
"Klopt, sorry daarvoor. Het was nogal een drukke week voor mij en ik moet eerlijk zeggen dat het me helemaal ontgaan is, maar dat ligt zeker niet aan jou, het ligt aan Ashton. Het is dus niet zo dat je geen indruk bij me gemaakt hebt of zo en ik je daardoor vergeten was, snap je? Anders zou ik je wel helemaal niet teruggebeld hebben, als dat zo was," antwoordde ik en kon mezelf wel meteen voor mijn hoofd slaan. "Ik was je vergeten" was wel zo'n beetje het slechtste dat je op dit soort momenten tegen een meisje kon zeggen, en helemaal als je haar leuk dacht te vinden.
Gelukkig kon Jamie erom lachen en vroeg ze me of ik nog eens af wilde spreken. Ik knikte hevig, maar bedacht mij toen dat ze dat niet kon zien.
"Uhm, ja, lijkt me leuk. Wanneer?"
"Nu?" was het antwoord meteen en ik dacht even na. Ik was hier geloof ik niet echt meer nodig nu, dus het kon op zich wel.
"Is prima, hoe laat spreken we af en waar?"
Zo ging ons gesprek nog even door en uiteindelijk was de afspraak over een half uurtje in hetzelfde café. Met een glimlach die er nu voorlopig niet meer af te krijgen was, stond ik op van mijn bed en liep richting de slaapkamerdeur, toen ik voelde dat mijn shirt tegen mijn buik kleefde. Shit, dat ding zat natuurlijk nog onder het bier. Vlug dook ik met mijn hoofd in mijn kast en zocht het best ogende shirt dat er lag. Het kledingstuk plofte neer op mijn bed en mijn vieze shirt verdween zo snel mogelijk over mijn hoofd, om daarna met een zachte plof op de grond terecht te komen. Ik reikte naar het andere shirt, toen ik schrok van een opengaande deur en Ashton binnen kwam. Shit, Ashton. Ashton was al een tijdje niet meer in mijn hoofd opgekomen omdat deze vervuld was met Jamie, maar nu was hij meteen weer volop aanwezig in mijn gedachten en was het twijfelgevoel ook weer terug. Jamie was leuk, lief, knap en bijzonder, maar Ashton had al deze eigenschappen ook. Waarom was alles zo moeilijk?
Intussen ving ik de starende blik van Ashton en realiseerde ik mij dat mijn bovenlijf nog altijd bloot was. Met een rood hoofd trok ik vlug een shirt aan. "Ehm, sorry," stamelde ik en keek hem beschaamd aan. Zowel het feit dat ik geen shirt aan had als het feit dat hij aan het staren was, maakte deze situatie extreem ongemakkelijk en mijn gedachten begonnen dan ook meteen volop over te werken, zoekend naar een ander onderwerp om hier maar vanaf te zijn.