Foto bij H 1 - 4 1/2 jaar

De titel is de leeftijd van Noah.

Ik zat op de grond van het kleine appartement, met mijn speelgoed auto in mijn rechterhand en in mijn andere een legermannetje. ik schreeuwde door de kamer en maakte met mijn mond een vroemgeluid.
Ik draaide me om en keek naar mijn moeder die iets in haar mond stopte. Ze pakte een strook van haar blonde haren en nam zo een hand vol mee. Ik wist niet wat er met haar aan de hand was, ik wilde vragen.
Ik stond op en liep naar mama toe en laat haar mijn speelgoed auto zien.
'Kijk mama, ' zei ik vrolijk en ze glimlachte terug, maar haar glimlach was niet zoals altijd.
'Mama, wat is er?' vroeg ik, maar mijn moeder pakte me vast en sloeg haar armen om me heen. 'Lieverd, mijn kleine Noah..' Ze maakte haar zin niet af of er werd al op de deur gebonkt.
'Deurwaarde,' riepen mensen van buiten.
Moeder stond op en pakte mijn hand en trok me mee naar de schuifkast en stopte me in een televisiedoos. Ik was klein en paste makkelijk overal in.
'Noah, luister naar mama.' Ik kijk mijn moeder aan en voelde dat de tranen al over mijn wangen begonnen te stromen.
'Mama,' huilde ik en stak mijn hand naar haar uit.
'Noah, wees sterk. Laat ze je niet te pakken krijgen, wees een goede jongen.' Sprak ze en schoof de deur dicht. Het was donker en ik snikte zachtjes.
Ik schrok doordat de deur werd opengebroken.
'Waar is hij?' riep een mannelijke stem.
Ik bleef met grote ogen voor me uit staren en ik wilde schreeuwen.
'Als je hem wilt, moet je eerst langs mij,' riep ze terug en ik sloeg mijn handen voor mijn oren en schreeuwde. Alles om me heen begon te trillen en de deur zwaaide open. Glazen braken door de trillingen.
Ineens werd alles warm in de kamer.
'Noah, niet huilen,' riep mijn moeder en rende naar me toe en sloeg haar armen om me heen, maar een traan verliet mijn wang en raakte de grond. 'NOAH!' schreeuwde mijn moeder en de hele kamer stond in lichte laaien.
'Mama,' huilde ik. Ze was nergens meer te bekennen en het dak was er geheel af geblazen. Niks was er meer over van het kleine appartementje.
Ik voelde me wegvallen en viel tegen de overeindstaande muur aan.
Een klein straaltje bloed liep over mijn voorhoofd naar beneden. Sirenes kwamen van ver en ik sloot mijn ogen.

Reageer (1)

  • Zoldyck

    Arm kindje... Ik heb zoveel medelijden met hem!

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen