02 - Straplessjurkjes en stress

"Milou, hoe vaak moet ik het nog zeggen, ik trek die jurk dus écht niet aan!" riep Romée gefrustreerd naar haar beste vriendin die haar in een van haar eigen strakke zwartje strapless jurkjes te krijgen. Milou zuchtte en liep Romée haar slaapkamer weer uit, terug naar haar eigen om haar lange blonde lokken te stijlen om ze perfect stijl te krijgen. Romée had speciaal voor de het feestje een jurkje gekocht, maar wel eentje waar ze zich goed in voelde, dus geen strapless. Haar outfit was simpel, vrouwelijk en niet te overdreven of opvallend en bovendien vond Romée het jurkje leuk, wat een wonder was. Milou had haar outfit daarentegen al in de kast liggen en liep al de hele middag rond in het jurkje, terwijl ze Romée in een strapless jurkje probeerde te krijgen wat ze ooit gekocht had maar haar net wat ze kort was en Romée geweldig zou staan, maar ze wilde het niet. Milou haar blonde haren waren warm, glad en stijl door haar stijltang. Haar haren kwamen net over haar borsten. Ze was nooit echt tevreden geweest met haar haren, maar nu vond ze het eindelijk goed, perfecte lengte en het pluisde amper meer. Haar ogen hadden een beetje lichte oogschaduw op en een subtiel lijntje boven haar ogen met een kleine wing. Ze had haar wenkbrauwen lichtjes bijgewerkt en een nude kleur lippenstift opgedaan, die ze ook in haar clutch had gedaan, voor de zekerheid. Toen ze helemaal klaar was liep ze op haar comfortabele hakken naar Romée haar slaapkamer, wie nog aan het prutsen was met haar lenzen. Milou lachte even.
"Ben jij nu langzaam of ben ik nu gewoon snel?" zei ze lachend en ging op het bed zitten terwijl Romée haar tweede lens in deed en haar toen aankeek.
"Beide." zei ze en begon toen snel aan haar make-up. Ze wilde toch niet veel bijzonders doen, dus ze zou zo wel klaar zijn. "Mijn lenzen werkten niet mee." Milou knikte. Romée had een hekel om lenzen in te doen en deed het dus ook alleen maar naar feestjes of iets speciaals. Anders liep ze rond met haar bril, of gewoon met niks, want zo blind was ze ook alweer niet. Terwijl Milou op haar telefoon keek, gingen naar blauwe ogen af en toe richting haar beste vriendin die zonder moeite een perfecte wing maakte.
"Schiet wel op, we zijn al aan de late kant." zei Milou gefrustreerd.

Binnen tien minuten was ook Romée klaar en Milou bekeek haar of ze niet op een vreemde plek wat mascara of eyeliner of iets had zitten. Ze moest er een beetje voorover vooroverbuigen aangezien Romée kleiner was en al helemaal nu zij haar hakken nog niet aan had en Milou wel.
"Perfect." zei Milou tegen Romée, wie nu haar schoenen aan trok, terwijl ze niet om probeerde te vallen. En toen ook zij haar schoenen aan had waren ze weer beide even groot. Romée haar krullen vielen mooi over haar rug en kwamen tot net boven haar bh-bandje.
"Hoe laat is het?" vroeg Romée terwijl ze hun appartement uit liepen en de trap af gingen om naar de taxi te gaan die ze gebeld hadden om hen te brengen. Ze zouden ongeveer een half uurtje moeten rijden.
"Half zes." zei Milou, die haar telefoon weer tevoorschijn had gehaald en ze tikte een beetje op haar telefoon met haar lange vingers.
"We hebben nog precies een half uur dus.. Als we dat maar halen." zei Romée, lichtelijk gestresst en ze stapten in de auto, snel reden ze weg, op weg naar de afgesproken locatie. Beide meiden waren hartstikke zenuwachtig en langzaam kwamen die zenuwen ook omhoog. Milou was vooral gespannen om de beroemde voetballers te ontmoeten. Zij en Romée hadden heel veel opgezocht over de spelers, maar ze kon bijna geen enkele naam meer herinneren, zo zenuwachtig was ze, maar dat probeerde ze niet te laten zien.
"Shit!" riep Milou opeens toen ze op de snelweg op reden en het verkeer duidelijk dicht stond. Romée zag het toen ook en ze zuchtten beide.
"Dit helpt echt niet tegen de stress." zei Romée en Milou lachte zenuwachtig.
"Hopelijk komen we nog op tijd, ik wil niet meteen al de indruk wekken dat we zo'n meiden zijn die te laat komen." mompelde Milou terwijl ze op haar telefoon keek, ze hadden nog twintig minuten om op hun bestemming te komen. Een eerste indruk was heel belangrijk, dat wist Milou maar al te goed en aangezien zij en Romée het hartstikke spannend vonden, hielp het niet mee dat ze hoogstwaarschijnlijk ook nog eens te laat zouden komen.

___________________________________________________________

Wauw. Iedereen bedankt voor jullie abo! Weer een niet zo'n bijzonder - of fatsoenlijk - hoofdstukje, maar gok eens wie hierna in het verhaal komen? (: en ik ben op vakantie dus ik weet niet of ik deze week verder nog een hoofdstukje erop kan zetten of niet, dus.