O41.

Foto bij O41.

Daar stond ze dan, geen woord wetend te vertellen. ‘Wa- wat doe jij hier?’ Vroeg Christina aan mij. ‘Het is weer zo ver, hij heeft het weer voor elkaar.’ Andréas liep boos weg. Niets vermoedend, praatte ik door. Na enkele minuten legde ik het verhaal uit aan Christina. ‘Jullie kunnen niet met en niet zonder elkaar begrijp ik zo.’ Ik knikte.‘Audrey ik heb hem gebeld, hij was namelijk onderweg naar jouw ouders huis. Ik heb hem gezegd dat hij geen moeite er voor hoefde te doen.’ Ik knikte en legde mij in de armen van Andréas. ’Wil ik weten wat hij gezegd heeft?’ Andréas keek even een andere kant op en liet mij los. ‘Hij wil het met je uitpraten omdat, hij niet weet wat hij precies wilt.’ Ik knikte en liep weg.

Die jongen is niet normaal.Daar stond ik dan weer in mijn oude woonplaats, na al het drama dacht ik er toch echt goed aan te doen om te verhuizen naar Hamburg. Verkeerde keuze, net zoals elke keuze die met Bill te maken heeft. Steeds gaat het goed en dan verpest hij het weer. ‘Bill’ Verscheen er op mijn telefoon. Ik drukte hem weg. Nadat ik drie keer gebeld was door hem nam ik op. ‘Wat is er nu weer aan de hand?’ Hij zuchtte even. ‘Nee, ik snap dat ik nu geen baan heb, dus ik ga hier bij winkels solliciteren.’ Het was even stil aan de andere kant van de lijn. ‘Nee, je komt niet hier heen.’ Hij bleef maar zeuren. Het rode telefoontje om hem weg te drukken werd steeds verleidelijker, zo verleidelijk dat ik hem daadwerkelijk wegdrukte.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen