Season 4 Chapter 4

Tanja

‘Onvoorstelbaar’ zei Christopher terwijl hij naar de spiegel keek die ik per ongeluk bevroren had.
‘Het ziet er naar uit dat u vader wordt’ zei Johno die naast Christopher stond.
‘Natuurlijk moest dit moment ooit komen, maar het is er sneller dat ik verwacht had’ zei Christopher.
Ik liep naar mijn man toe en sloeg mijn armen om hem heen.
‘We krijgen een kleine’ fluisterde ik in zijn oor.
‘En jij bent nu officieel een ijsvrouw’ zei hij.
‘Hoe is dat eigenlijk mogelijk?’ vroeg ik.
‘De kleine in uw buik is een ijsprins of prinses met ijskrachten’ legde Johno uit.
‘Uw bloed is zijn of haar bloed en zo ook andersom. In zijn bloed zitten de genen voor ijssturen en die heeft u nu gekregen van de baby’.
‘Ongelofelijk’ zei ik. Ik keek naar mijn handen en liet wat ijs ontwikkelen.
‘Ik hoor eindelijk bij een element’.
‘Dat hoorde je ook al toen je nog geen ijskrachten had’ zei Christopher liefdevol.
‘Maar nu ben ik een waardige ijskoningin die haar volk kan beschermen tegen vijanden van buitenaf’.
‘Zou u kunnen vechten tegen het volk waar uw familie zich bij aan heeft gesloten?’ vroeg Johno.
‘Ja’ zei ik vastberaden. ‘Mijn familie is de koninklijke ijsfamilie, niet de verraders die zich aan hebben gesloten bij de ster’.

Fabian

De vliegtocht naar vuurdistrict 7 was niet ver, aangezien het dicht bij 10 lag.
Van Cheddar en Chelsy hadden we geen last meer, want die lagen ergens bewusteloos aan de andere kant van de muur.
Ik voor me uit en zag in de verte de hoge bomen van 7 al gestaan en zoals Olivia al gezegd had, waren er van buitenaf geen boomhutten te zien.
‘Ik verwacht niet veel ijswachters die het district bewaken’ zei Maltras.
‘Ik weet zeker dat Christopher al zijn troepen op de andere 8 districten en de muur heeft gezet en niet op in zijn ogen een stuk grondgebied’.
‘Laten we daar maar op hopen’ zei ik.
We begonnen langzaam te dalen en kwamen daarna op de grond neer, ongeveer een paar honderd meter verwijderd van de hoge bomen.
Het viel me op dat er om het district geen wachtposten waren gebouwd en dat er ook geen ijswachters rond liepen.
‘Zullen we dan maar?’ vroeg Maltras.
Ik knikte en samen met de vuurkoning liep ik onder de eerste bomen door.

Het duurde erg lang voordat we een teken zagen van het ijsvolk.
Ondertussen had ik telkens naar boven gekeken om te kijken of ik een teken zag van leven tussen de bladeren, maar dat was er niet.
We kwamen aan bij een van ijs gemaakt wachtershuisje waar luide stemmen te horen waren.
Zo te horen hadden de ijswachters het erg gezellig daar binnen, maar dat zou nu gaan veranderen.
Ik rende samen met Maltras op het huisje af en bleef staan voor de deur terwijl Maltras naar binnen wilde rennen.
‘Nee wacht!’ riep ik fluisterend.
Maltras bleef staan en keek mij vragend aan.
‘Ik heb een beter idee’.
Maltras kwam achter mij staan en ik spreidde mijn armen.
Het felle licht liet het huisje langzaam smelten en zonder dat de dronken ijswachters het in de gaten hadden, zaten ze op de grond en schrokken ze op.
‘Jullie ijskoning zal het leuk vinden om te weten dat district 7 beschermd wordt door een stelletje dronken ijswachters’ zei ik.
Moeizaam stonden de ijswachters op en openden een aanval op ons.
De ijswachters waren alleen zo dronken, dat al hun ijsstralen ons misten.
‘Maltras, maak een einde aan deze zielige vertoning’ zei ik.
Maltras sloeg met zijn vuist op de grond en hete lava spoot omhoog en verbrandden de ijswachters levend.
‘Opgeruimd staat netjes’ zei ik toen ik de versteende ijswachters zag staan.
Hun gezichtsuitdrukkingen waren vol angst en hun monden deden nog steeds een poging om een schreeuw uit te brengen.
‘Zoek jij naar enig leven van de vuurstrijders, dan ga ik kijken of er nog andere huisjes zijn’ zei Maltras.
Ik knikte en Maltras veranderde in een vuuruil en vloog vervolgens weg.

Ik keek omhoog en bleef zo stil mogelijk staan of ik een enkel geluid hoorde van leven, maar het enige wat ik hoorde was de wind die langs de bladeren ging.
Misschien was het gerucht dat Olivia ons vertelde toch een leugen.
Ik nam het zekere voor het onzekere en vloog langzaam omhoog.
Ik ging door steeds meer bladeren en op een gegeven moment dat ik zelfs dat er geen einde aan zou komen.
Na ongeveer 5 minuten gestegen te hebben, kwam ik ineens aan op een open ruimte en mijn mond viel open van verbazing.
Inderdaad zoals Olivia al voorspeld had, waren er overal reusachtige boomhutten en loopplanken waar verschillende vuurstrijders overeen liepen.
Toen ze mij zagen bleven ze stokstijf stil staan en sommige namen een gevechtspositie in.
‘Identificeer jezelf’ riep er ineens een stem.
Ik draaide me om en zag een jonge jongen staan met zwart haar en donkere ogen.
Hij had traditionele vuurstrijderskleding aan en hij zag er kerngezond uit.
‘Mijn naam is Fabian, de gevallen ster’.
Toen ik dat zei ging iedereen uit gevechtshouding staan en keek mij vol ongeloof aan.
‘Hoe ben je langs de muur gekomen?’ vroeg de jongen met open mond.
‘Eroverheen gevlogen samen met de vuurkoning’ zei ik.
‘Hoe ben je langs de wachthuisje gekomen beneden?’ vroeg hij daarna.
‘Die wachthuisjes zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. En ik kan jullie nog iets vertellen. Vuurdistrict 7 is vanaf nu officieel weer in handen van de vuurstrijders’.
En het gejuich barstte los.

Jersey is toegevoegd aan Character Bios 1