O61.
‘Audrey.’ Het was de naam die altijd in mijn hart zou zijn en nooit zou verlaten. Tom glimlachte en Alison die was niet te genieten. Audrey was ondertussen rustig naar buiten gelopen, we hoorde de deur niet eens sluiten. Tom liep achter haar aan en ik stond hier met Alison. ‘Je weet wat dit betekend Ali.’ Ze knikte en begon te glimlachen. Ze drukte mij tegen de muur aan en ik wist niet wat ik moest doen. Haar zachte lippen drukte in mijn nek, ik duwde haar weg.
‘Heb je het niet gehoord, ik geloof dat jij geen contact mag zoeken, verdwijnen uit mijn leven betekend dat!’ Doordringend keek ik haar aan. Ze viel op de grond en begon te huilen. ‘Zie je het niet? Ze is samen met je broer, kun je dat vertrouwen?’ Ik knikte, ik wist niet wat ze bedoelde. ‘Vroeg of laat kom je er achter, ze komt tot einde. Ik zorg daar voor.’ Bang keek ik haar aan. ‘Is dit een bedreiging?’ Ze keek mij vuil aan. ‘Als ik jou niet krijg, dan krijgt zij jou zeker niet.’ Ze kuste de hoek van mijn lippen. Ik schoot naar achteren. ‘Is dit een bedreiging?!’ Vroeg ik haar nog een keer woedend. ‘Een belofte.’ Haar woorden, ik zal Audrey altijd moeten beschermen.
Audrey point of view
Hand in hand kwam ik binnen lopen met Tom, verwacht niet veel, we zijn gewoon vrienden. Ik ging op de bank zitten samen met Tom en deed Bill en Alison geen blik waardig. Ik negeerde ze vanaf het moment dat ik binnen kwam lopen met Tom. Hij fluisterde wat in mijn oor en ik knikte. Alison en Bill staarden ons beide aan. ‘Ik geloof dat ik niets meer hoef te doen hier.’ Hoorde ik lachend achter mij.
Reageer (1)
Alison is gemeen! Bill moet slimmer zijn dan dat!
9 jaar geledenIk ga snel verder lezen