Foto bij O67.

Audrey point of view
‘Laat mij gaan, alsjeblieft!’ De tranen stonden in mijn ogen. ‘Nee, ik laat je niet gaan, Audrey!’ Hij stond achter mij. Ik keek hem serieus aan. ‘Ik wil het weten, wel nu.’ Ik keek recht in zijn bruine ogen. Nu moest ik precies uitleggen wat ik voelde. Het was ook eerlijk tegenover hem dat hij de waarheid wist. ‘Ik heb twee liefdes, de een wil ik mee leven en de ander nooit meer los laten. Hij is altijd bij mij, waar ik ook ga en sta, hij is er altijd voor mij.’

Hij keek mij weer verward aan. ‘Wat heb jij tegenwoordig met dat onduidelijke praten?’ Ik begon te lachen. ‘Het is heel duidelijk, alleen jij snapt de betekenis niet.’ Ik keek hem erg serieus aan en hij deed het zelfde. ‘Ik hou van jou, was dat niet duidelijk?’ Ik keek hem vragend aan. ‘En je andere liefde dan?’ Ík moest hem zo serieus mogelijk aan kijken en met hem praten. ‘Muziek, ik wil verder gaan met muziek.’

Het sloeg allemaal nergens om, maar hij vloog om mijn nek. ‘We haten elkaar nog steeds toch?’ Ik knikte. ‘Blij om te horen.’ Hij kuste mijn lippen.

Bill point of view
‘We haten elkaar nog steeds toch?’ Ze knikte en drukte mijn lippen op die van haar. Ze hield mij stevig vast en ik haar. Ik wilde haar niet meer kwijt.

Reageer (1)

  • Iskuane

    Ahhhhhhh... gelukkig maar! (hoera)

    Ga snel verder lezen

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen