O71.

Bill point of view
Audrey en Tom stonden dicht bij elkaar, fluisterend. Ik mocht blijkbaar niet weten wat er aan de hand was. ‘Wat is er aan de hand jongens?’ Audrey knikte en liep naar mij toe. ‘Niets, schat. Dit is iets tussen Tom en mij.’ Ik keek haar verwarrend aan, sinds wanneer was zij zo close geworden met mijn broer? Wat was hier aan de hand? Ik kon het niet laten door telkens vragen te stellen als ze samen waren.

Daar lag ik dan in mijn bed met Audrey naast mij, denkend wat ze zou uitvoeren met mijn broer, aangezien ik het echt niet mocht weten. Ik probeerde Audrey schuddend wakker te maken, maar het lukte mij niet goed. Ze was ook altijd een vaste slaapster, om niet goed van te worden.

Audrey point of view
Bill probeerde mij wakker te maken, het lukte hem ook, maar dat liet ik niet merken. ‘Ik weet niet wat er aan de hand is met jou en Tom. Alleen jullie zijn zo close geworden, het is gewoon eng.’ Ik voelde het in mijn hart, iets zat zeker niet goed. Hij zal toch niet denken dat ik vreemdga met zijn broer? ‘Sinds Alison, het voelt raar in huis, alle rollen zijn omgedraaid.’

Hij ging verder met zijn verhaal. ‘Ik hou echt van je, maar ik weet niet hoe dit moet, zo met Tom er bij?’ Elke zin die hij zei werd er slechter van. Wat probeerde hij nu eigenlijk te zeggen? ‘Ik weet niet of ik zo door kan, misschien is hij toch beter voor jou?’ Ik sperde mijn ogen open, hij sloot die van hem. ‘Ja, zo breng ik het morgen.’ Dat waren de laatste woorden. Wat moest ik doen? Ik besloot om naar Tom te gaan.