Foto bij O73.

Audrey point of view
Daar zat ik dan met tranen die over mijn wangen rolde, in de armen van Tom. Hij voelde veilig en beschermd, hij zal mij altijd beschermen dat weet ik zeker, maar beschermen voor zijn eigen broertje kan dat? Ik twijfelde over alle woorden die Bill had gezegd. Misschien dacht hij dat ik een relatie met Tom had, of hij viel zelf voor Alison, of.. Weten doe ik het echt niet meer. Ik ben totaal radeloos.

‘Audrey, hij weet niets van Alison, toch?’ Ik knikte van niet. ‘Ik ga morgen met hem praten, het komt allemaal goed, dat beloof ik je.’ Ik knikte even en gaf hem een knuffel. Toen ik opstond om naar Bill terug te gaan stond hij daar in de deurpost. ‘Wat is hier aan de hand?’ Vroeg hij geërgerd en boos. Tom liep naar hem toe maar Bill duwde hem weg. ‘Nou, als je het wilt weten, Bill.’ Ik begon met praten, achter af ga ik hier niet blij mee zijn, maar ik doe het toch. ‘Ik was niet in slaap, ik was wakker. Ik heb alles gehoord. De woorden, de gevoelens. Het doet mij pijn, dus ben ik naar je broer gelopen om te vragen wat ik hier mee moet.’

De woorden van Alison laat ik achter wegen. Als hij wil dat het over is, dan is dat zo. Alison laat ik nooit winnen, ik zal altijd vechten dat zij er slechter van wordt.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen