It was an extremely average day,
Without a single obstacle in my path
Until I was bored, listening to the radio,
And I heard this voice that said:
"It's very unfortunate I have to say this,
But the world is going to end today"

Just as I was listening to an obscure artist,
A number they did with an unknown title,
Just as it came to my ears, I heard:
"You want to survive, yes?"






Waving over the wriggling world
The skyscrapers seemed to tremble
This voice seemed unmistakable:
It was my own, which I was tired of hearing
"If you cross that hill, then in twenty seconds,
You'll know what I mean, for better or worse
Don't doubt, just listen close - go twenty seconds ahead."

The chorus of shrieks and screams
Turned to tearful eyes in ten seconds
I had my doubts, but no matter who did what,
There was no ending humanity's song
"Run, run, there's one minute left!"










But I couldn't even hear it by then;
The hill which I thought to cross
Was right before me.

My breath faint, I finally arrived
Before a wall which projected the sky.
Behind it, scientists in white applauded;
"Magnificent!" they said.

From there, I saw the town
Was some kind of experimental facility;
"No longer necessary,"
A scientist said, and calmly tossed a bomb
I was told I had been living
My whole life in a little world in a box.
So I could only stare, dumbfounded
At the burnt wreckage that had been the town.
And from the headphones at my ear,
I heard a faint "I'm sorry..."









Hallo daar! Ik ben Dirkje, een achttienjarig meisje uit het zuiden van Gelderland. Ik creëer werelden door te goochelen met woorden en observeer ze door erover te lezen en ernaar te kijken. Als ik niet aan het schrijven, anime en series kijken of lezen ben, ben ik zeer waarschijnlijk bezig met het bedenken van complottheorieën rond mind control, het fantaseren over de ondergang van de mensheid of het verzinnen van strategieën om mijn favoriete personages te redden van de vloek des doods die hangt rondom de white/silver haired anime guys. Dit allemaal het liefste tijdens het eindeloos lang luisteren naar mijn favoriete band Muse. Japan is mijn grote obsessie en mijn droom om het mooie land een keer met mijn eigen ogen te zien, ga ik vanaf eind maart 2015 waarmaken, door vijf maanden te gaan studeren aan de universiteit van Kyoto. Als studente Culturele Antropologie aan de universiteit van Utrecht ben ik als vanzelfsprekend geïnteresseerd in de mens en zijn leefomgeving, en prikkelen alle landen over de hele wereld mijn nieuwsgierigheid. Ik ben een stil persoon met extreem luide gedachten, waaraan ik vorm kan geven door middel van mijn grootste passie: schrijven. Sciencefiction en fantasy boeien mij ten alle tijden, maar ik ben te nuchter om te geloven in sprookjes. Ik ben er daarom ook heilig van overtuigd dat ik later als oud vrouwtje zal eindigen in een enorm huis ergens midden in het bos, gevuld met boeken en omringd door twintig katten. Dat alles natuurlijk nadat ik mijn hele leven heb gereisd en ieder hoekje van de wereld heb gezien. Muziek is mijn leven, en verhalen zijn mijn redmiddel. Anime is mijn religie, en dromen zijn de landkaarten voor mijn toekomst. Ik ben anders, maar ook zoals ieder ander en ben bezig met het zoeken naar de plek waar ik thuis hoor in deze ietwat verwrongen, maar toch o zo mooie wereld.~


Likes ~ Bucketlist ~ Websites ~ AMV's~ Endless Favorite Character List ~ Ships

Bèta-reader sinds 1 september 2012

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen