O97.
Met pijn in mijn ogen liep ik het ziekenhuis binnen. Ik hoorde de pijnlijke woorden van Bill nog door mijn hoofd galmen. Het had centimeters gescheeld of jij had daar ook gelegen. Het bleef maar door mijn hoofd gaan dat ik daar liever had gelegen, ik wil hem niet kwijt. Nog steeds brandde mijn ogen van het felle licht. Zonder dat ik mij een houding wist aan te geven liep ik verder.
Bill point of view
Ik pakte haar hand vast, ik had haar op dit moment nodig. Ze trok gelijk haar hand weer terug. Het duurde niet lang voor ik weer een boze blik kreeg. Wat had ik haar misdaan? Of zou ze toch het verhaal weten van gisteren avond? Na een aantal seconden kwamen we bij Tom aan. Audrey schoot vol, ik zag haar pijn, haar tranen en haar gevoelens. Ze pakte zijn hand vast en hij keek haar aan.
Audrey Point of view
Daar lag hij dan, ik pakte zijn hand vast. Ik wreef over zijn hand heen en wilde hier blijven tot hij naar huis zou mogen. Ik voelde hoe Bill mij en hem aanstaarde. Hoe langer ik zijn hand vast had, hoe meer ik van gisteren avond herinnerde.Hou je nooit eens op, jullie zijn verleden tijd! Dat ik geen relatie met haar heb betekend niet dat ik niet van haar houdt! Zou hij serieus liegen tegen mij over wat er gebeurd is om mij een schuldgevoel aan te praten?
Reageer (1)
gelukkig kan ze zich weer iets herinneren!
9 jaar geledenGa snel verder...