APWBP Boek 1 Hoofdstuk 9 Deel 8

“Het is inderdaad niet verstandig als eerstejaars die nooit gevlogen hebben zomaar opstijgen, al ben ik er van overtuigd dat de jonge Malfidus thuis al de nodige ervaring zal hebben opgedaan.”

“Potter volgde hem.” Ik keek Minerva stomverbaasd aan. “Volgen? Je bedoelt dat hij probeerde vliegen?”
“Hij probeerde niet.” Ik hoorde een onmiskenbare trots in Minerva’s stem. “Hij vloog… hij vloog zoals James. Ik ben meteen naar hen toe gelopen, voor het geval er iets moest misgaan. Malfidus gooide de geheugensteen op en Potter ving hem, na een duikvlucht van meer dan vijftien meter, zonder dat hij nog maar het kleinste schrammetje had.”
“Dat is erg indrukwekkend”, moest ik toegeven. “Dat doen weinig andere tovenaars hem na.” Ik vroeg me meteen iets af, maar voor ik het kon uitspreken, beantwoordde Minerva mijn vraag al.
“Hij had nog nooit eerder gevlogen, Albus. Het is echt een natuurtalent.” Ze keek me aan. “Ik heb hem aan Plank voorgesteld als Zoeker voor het Zwerkbalteam.”
“Dan is dat probleem ook al opgelost”, zei ik met een glimlach.
“Ja, alleen… Nou, die eerstejaarsregel voor bezemstelen. Potter kan niet op een schoolbezem komen aanzetten in de wedstrijden. Plank opperde dat een Nimbus 2000 of een Helleveeg 7…” Ik knikte bedachtzaam. Het was niets voor Minerva om te vragen de schoolreglementen te overtreden, maar dit was natuurlijk een bijzonder geval. Afgezien natuurlijk van het feit dat ze zelf erg veel om Zwerkbal gaf en ik haar, ondanks het feit dat ik officieel onpartijdig was, daar graag in steunde en met haar mee hoopte op een overwinning, was er nog een reden om in haar vraag mee te gaan. Het zou voor Harry allesbehalve slecht zijn als hij aandacht kreeg voor iets waar hij echt goed in was, en niet alleen om zijn litteken. En bovendien was het iets dat hem ook dat kleine beetje dichter bij zijn ouders kon brengen, James was ook altijd een geweldig zwerkballer geweest.