The Foxes: weg

Ik kijk naar buiten, snuif en constentreer op de geluiden. Het is al vijf weken geleden toen mijn vader dood ging om een mystrieuse reden die mijn moeder niet wil vertelen.. Ik had steeds gevraagt, maar mijn moeder stand vast besloten. Ik ben gewoon te nieuwschierig, maar ik zal er nooit iets over te weten komen. Ik en mijn zusje Fragile zijn de enige die nog niet vertrokken zijn. Eerst ging mijn broer Might die een vechters baas was weg, daarna mijn andere broer Quick die vaak de concurrent van hem was. Als laatst is mijn zus Swift weggegaan waar ik de grootste band mee had. Dat is zo'n twee dagen geleden... 'Ravin!' Mijn moeder roept me. Ravin betekend prooi, omdat ik er niet zo sterk uitzag en vast opgegeten zou worden hebben ze mij zo genoemd. 'Luister eens je moet een keer vertrekken anders ben je niet op tijd voor de winter. En we willen niet de hele tijd aan jullie vast geplakt zitten.' Zegt ze haastig. 'Mam, maar hoe moet ik overleven?' Vraag ik bezorgd. 'Dat heb je toch van mij geleerd!' Zegt ze boos en niet begrijpend. Ik draai me om en ik ren nog wat rond.

Voor me zie ik iets bewegen. Het ritseld in de bosjes en ik sluip langzaam naar toe. Dit is mijn kans om een prooi te pakken, als ik hem niet pak ga ik nog niet weg. Mijn oren spisten, ik luister en kijk aandachtig. Tot ik spring. Vossen maken hoog sprongen om op hun prooi te landen en zo te doden. Mijn poten raken een klein beest eerst probeert hij te vluchten maar ik heb hem al te grazen. Nu pas kijk ik naar de prooi: het is een muis en ik eet hem snel op. Tot mijn moeder naar me toe rent haar blik lijkt wel dodelijk. 'Ga weg, je hebt je bewezen Ravin!' 'Mam? Ik wil niet..' smeek ik. 'Ga weg! Als je het echt niet aan kan gaat Fragile maar mee!' Zegt mijn moeder woedend ze loopt op me af. 'Fragile! Fragile!' roep ik anstig. 'Ravin! Wat is er?' Hoor ik. De stappen komen steeds dichterbij . 'Fragile we moeten weg mam en pap willen niet voor ons zorgen.' Mijn moeder knikt. Fragile loopt naar me toe en we staan naast elkaar. 'Ga maar snel weg.' Dreigt ze. En we rennen zo snel als we kunnen weg, weg van ons hol, weg van mijn ouders en weg van het gemakkelijke en veilig levendje, op weg naar het wildernis.