Season 5 Chapter 6

Fabian

Het was muisstil in district 2 toen ik samen met Sebastian het district verliet.
Ik had gisteren van al mijn vrienden goed afscheid genomen, wat iedereen wist dat dit een gevaarlijke missie zou worden.
‘Je weet precies hoe we moeten lopen toch?’ vroeg ik aan Sebastian.
‘Jazeker, ik heb gisteren nog goed op de kaart gekeken, maar toen ik erachter kwam dat we toch misschien zouden verdwalen, heb ik toch maar de kaart meegenomen’ zei Sebastian lachend.
‘Heel slim van je’ zei ik.
‘In principe verwacht ik dat de missie snel en voorspoedig zal verlopen’ zei Sebastian. ‘We hebben de aandacht van de koninklijke ijsfamilie getrokken door een district over te nemen, dus ze zullen het nu wel te druk hebben om de gevangenen in het zuiden in de gaten te houden’.
‘Ik hoop dat je gelijk hebt’ zei ik. ‘Misschien was het toch verstandig geweest om wat meer mensen mee te nemen’.
‘Vertrouw jij mij soms niet’ zei Sebastian met een scheef glimlachje. ‘Ik ben toevallig wel de beste beschermer die er is hoor. Wie had jou ook alweer gered van Hugo?’
Ik schoot in de lach en gaf Sebastian een por.
‘Sandra’ zei ik terwijl ik mijn tong uit stak.
‘En wie was daar ook alweer nog meer bij?’ vroeg hij.
‘Oké, oké, je hebt al is mijn leven gered’ zei ik lachend.
‘Jij hebt helemaal geen bescherming meer nodig sinds Nivada er is’ zei hij ineens.
‘Natuurlijk wel!’ zei ik. ‘Jij bent en blijft mijn beschermer en dat zal ook altijd zo blijven’.
‘Slijmbal’ zei hij lachend. ‘Ik schat dat we net voor de avond bij het paleis van Margriet zijn’.
‘Mooi, laten we dan maar snel doorlopen’.
We liepen parallel aan de grote muur die rondom district 1 lag, op weg naar het zuiden van het ijsrijk.

Na ongeveer een lange reis van een paar uur, kwamen we aan bij de grens waar het ijsrijk zou beginnen.
‘Ik ben nog nooit in het zuiden van het ijsrijk geweest’ zei Sebastian.
‘Ik ook niet’ zei ik. ‘Maar ik vind het er maar uitgestorven uit zien vanaf hier’.
‘Margriets paleis ligt ongeveer een half uurtje lopen hier vandaan’ zei hij vervolgens. ‘Laten we maar snel doorlopen, want zo te zien komt er een sneeuwbui aan’.
En zo staken we met z’n tweeën, de grens over van het ijsrijk.

Vera

Met de hulp van de vuurstrijders uit district 2, hadden we binnen no-time district 3 terug heroverd.
Het district stond vol met bergen waar diepen mijnen in verscholen zaten.
Bij het gevecht hadden we zelfs de steun van de vuurstrijders uit district 3 niet nodig gehad.
Pas toen de laatste ijswachters weggevlucht waren uit het district, kwamen de eerste mijnwerkers tevoorschijn.
Sandra liep direct op het groepje mannen af.
‘Waar is jullie leider?’ vroeg Sandra direct terwijl de mannen nog een buiging voor haar maakten.
‘Niet hier’ zei de voorste man. ‘Kay is een paar dagen geleden meegenomen door de ijswachters. We hebben geen idee waar hij is’.
‘Wij wel’ zei Sandra. ‘Hij zit samen met de leiders van 2 en 4 gevangen in de kelders van het paleis van Margriet. De gevallen ster is erheen om ze te bevrijden’.
‘Dan is er dus hoop’ zei een andere man.
‘Natuurlijk’ zei Sandra. ‘Er is altijd hoop, zolang wij maar moed en doorzettingsvermogen tonen’.
‘Wij helpen jullie graag om district 4 ook over te nemen. We zijn extreme omstandigheden gewend en ons leger telt meer dan 500 man’.
‘Dat is heel fijn om te horen’ zei Sandra.
Op dat moment kwamen Sarah en Nivada in paniek aangerend.
‘Sarah wat is er?’ vroeg ik geschrokken.
‘We hebben een bericht uit district 5’.
‘Is het gevecht over?’ vroeg Sandra.
‘Nee, nog steeds niet. Maar er is veel slechter nieuws’ zei Sarah.
Ze bleef even stil en staarde Sandra aan.
‘Het is Borad, hij heeft de veldslag niet overleefd’.
‘Nee’ zuchtte Sandra en ze sloeg haar ogen neer.
‘Gaby zei dat ze versterking nodig hebben, of we moeten ervoor kiezen om het district uit handen te geven’ zei Nivada.
‘NEE!’ riep Sandra. ‘Dat gaan we niet doen! Stuur een bericht naar district 10. Laat het leger van 10 tot en met 14 onmiddellijk vertrekken richting district 5, we hebben geen tijd te verliezen!’
Sarah knikte en samen met Nivada rende ze terug.
‘Ze weten ons wel te raken’ zuchtte ik diep. ‘District 8 zal kapot zijn van hun verlies’.
‘Anders ik wel Vera’ zei Sandra. ‘Anders ik wel’.