A ranger/traitor 242

“Vertel verder”, zei Halt na een tijdje. De jongen knikte.
“Vorig jaar was een jaar van tegenslagen en de mensen morden. Het was niet zo heel moeilijk om het vuurtje nog wat meer op te stoken tot de meesten er van overtuigd waren dat Skandia beter af was zonder Erak. Uiteraard waren er nog mannen trouw aan hem, zoals zijn eigen bemanning. Het was de bedoeling hen samen met Erak uit de weg te ruimen, maar ze wisten te ontkomen via de eilanden van Sonderland.”
“Waar wij hen uiteindelijk gevonden hebben”, zei Miko. De jongen keek hem verbaasd aan en ook Gilan trok een wenkbrauw op.
“Daarom is Svengal nu Oberjarl. Will en hij hebben met de nep-Oberjarl afgerekend.” Dat moest voorlopig maar volstaan als uitleg. Miko zou Gilan later nog wel vertellen over Halldor, het driehamseiland, Indri en haar zoon. Eerst wilde hij het hele verhaal horen.
“Ze overvielen de Aralueense zeelui op het handelsschip en namen hen gevangen. Met de boogschutters werd hetzelfde gedaan. Het was eigenlijk niet moeilijk, want ze verwachtten helemaal niets en de aanvallen gebeurden ’s nachts. De boogschutters die zich probeerden te verzetten, deden dat meestal ongewapend. Ik vond toen al dat er iets niet klopte, maar alles wat ik te horen kreeg, was dat ze hen als gijzelaars zouden gebruiken. En toen begonnen ze Araluen aan te vallen en Grijze Jagers te vermoorden. Ik weet geen details alleen dat het gebeurde en later besloot men dat het niet langer verborgen gehouden hoefde te worden dat het gevaar uit Skandia kwam, aangezien het toch niet lang meer zou duren voor jullie er zelf achter kwamen. Het moment was daar om mij achter te laten. Als ik degene was die jullie die informatie gaf, zou niemand vermoeden dat ik een spion was. Uiteindelijk draaide het zo uit dat ik leerling jager werd. Eerst dacht ik dat ik het goed getroffen had, want niemand zou een Grijze Jager van verraad verdenken.” Halt en Gilan keken gelijktijdig naar Miko. Ze wisten heel goed hoeveel daar van waar was. “En toen bood Gilan zich aan om mijn leraar te zijn en werd alles ineens veel ingewikkelder. Jullie geven echt om elkaar en elke Grijze Jager die stierf werd betreurd.” Zijn ogen schoten richting Gilan. “Je was razend dat Miko valselijk beschuldigd werd en dat was eigenlijk mijn schuld. Je maakte je de hele tijd zorgen over Will en hem, zodat ik me uiteindelijk ook ging afvragen of alles goed met hen was. En je was ook bezorgd om mij. Ik wist het gewoon niet meer, want in Skandia was er niemand die zich zorgen maakte over mij of mijn veiligheid, alleen over de informatie die ik hen eventueel zou kunnen bezorgen. In het bos bij Singledge, riskeerde je zonder een ogenblik te aarzelen je leven voor me. Ik kende niemand anders die dat voor mij zou doen. Ik besloot om weg te rennen van zodra ik de kans zag en me ergens verbergen waar ik niets meer met de oorlog vandoen had, maar je verloor me geen moment meer uit het oog en ik wist dat zelf als ik lang genoeg aan je aandacht zou ontsnappen om weg te komen, je daarna niet zou rusten tot je me weer gevonden had. Op het paleis hoorde ik hoe Halt naar Hibernia was vertrokken en toen er daarna een wolfsschip de haven binnenvoer, wist ik dat de wind gekeerd was en dat hij zou weten dat ik een spion was. Ik sloeg op de vlucht, al wist ik op voorhand dat het geen zin had.” Het werd opvallend stil nadat hij klaar was met praten. Tot zijn verbazing stelde Miko vast dat de jongen was opgehouden met huilen en ook het trillen was minder geworden. Halt’s mes stak weer in de dubbele schede al kon Miko zich niet herinneren hoe lang dat al zo was.
“Halt, we kunnen niet…” begon Gilan, maar Halt stak zijn hand op om zijn vroegere leerling tot stilte te manen.
“Aangezien hij een Skandiër is, is het enige politiek correcte dat we kunnen doen, hem aan Svengal uitleveren, zodat hij over hem oordeelt.” Grijze Jagers trokken zich over het algemeen niets aan wat politieke correctheid betrof, maar Miko moest toegeven dat het in de huidige situatie voor Gilan veel gemakkelijker zou zijn.
De jongen verzette zich niet toen Halt hem overeind trok en duimboeien omdeed.