Sk8erGirl oo02

Je zat blij tegen Georg te praten in de auto. Je hielt stevig je eerste prijs. Ja, had het hem weer geflikt. Vier keer achter elkaar, Duitslands Board Competitie, gewonnen. Jij super blij natuurlijk. Dan hoor je een diepe, verveelde zucht. Je kijkt om en ziet dat Tom verveeld uit het raam kijkt. Je kijkt naar de andere. Ze kijken ook allemaal ergens anders naar dan naar jou. Je kijkt ze zuur aan, niet dat ze het zien. Je gaat weer recht zitten en kijkt Georg aan die op de weg let. Geweldig niemand luisterd naar je zo als gewoonlijk, als je over sport begint. Voor jou is dit niet zomaar een sport, voor jou is het je leven. Dit is voor jou precies het zelde is als dat muziek alles is voor hun. Niet dat je niet van muziek houdt. Muziek is net zo belangrijk voor je als je sport. Je kijkt naar je trofee en raakt in gedachten verzonken.

"Aaaaaaaaaah!" schreeuwde Bill het uit als hij je kamer binnen kwam. Je kwam geschrokken je eigen slaapkamer binnen vallen.
"Waar is de brand?!" vroeg je aan hem. Hij schudde met zijn hoofd en wees naar je skateboards. De anderen kwamen achter jullie staan. Georg begon keihard te lachen, terwijl Bill nog steeds geschokt naar je skateboards wees. "Was?!" schreeuwde je uit.
"Gustav" Zei Georg tegen Gustav. Hij begreep de hint en greep Bill en Tom aan hun shirts en hij sleurde hun de trap af naar beneden. Je bleef in je kamer achter met Georg. Hij ging op je bed zitten en klopte erop, zodat je naast hem mocht gaan zitten. Je liep naar hem toe en ging naast hem zitten. Hij keek je lachend aan. "Weet je, Ceciel." Begon hij. Je schudde je hoofd.
"Ik weet van niets." sprak je eigenwijs tegen. Hij schudde lachend zijn hoofd en sprak verder. "Tom en Bill hebben het niet echt op lichaamsbeweging. Ze hangen liever op de bank dan ook maar te bedenken om zelfs maar even een stukje te gaan wandelen. Vroeger vonden ze het al erg om Scotty uit te laten. Die twee moesten echt het huis werden uitgetrapt worden, anders lieten ze Scotty echt niet uit."
"Scotty?" vroeg je verbaasd.
"Hun hondje. Die hond was net zo hyper als Bill. waarschijnlijk heeft Bill daar zijn hyperheid van gekregen." Lachte Georg. Je keek Georg vragend aan. 'Wie was die Bill, ookal weer?' dacht je. Het was of Georg gewoon je gedachten kon lezen, want hij begon gelijk met uitleggen over wie hij het had. "Das Jugen mit Schwarz Häre, Nietenketting und Tattoo. Er ist immer hyper." Er begon weer wat te dagen. Hmmm... wat vond je Georg toch een heerlijk joch. Hij wist wanneer je het even niet meer wist. Je vergat hem nooit en hij wou je altijd wel helpen. Hij bleef altijd vriendelijk en vrolijk. Jullie keken elkaar diep in jullie ogen aan.

Je schrik uit je gedachten, doordat de auto stopt. Je kijkt uit de voorruit en ziet dat jullie voor een stoplicht staan. Je zucht eenmaal.
"Is er wat?" Vraagt Georg, toen hij weer begon te rijden door het groene licht. Je schudt je hoofd en geeft een kusje op zijn wang. Hij kijkt je met pretoogjes aan. Je kijkt precies het zelfde terug.
"Zoek een kamer." Zucht Tom zachtjes. Je kijkt om.
"Je bent gewoon Jaloers dat Geo een vriendin heeft en jij niet." gaf ik als antwoord. Tom keek me akelig aan. 'Ik snap nog steeds niet, waarom hij zo tegen me doet.' dacht je. Je voelt dat iemand je aantaart. Je kijkt naar die persoon. Hij had een vriendelijke blik, maar toch zo van ik-weet-van-niets-maar-niet-heus Blik. Het zou ook heel vreemd zijn geweest als hij van niets wist. Ze zijn namelijk tweeling, dus ja. Bill bleef ook steeds beter in je hoofd zitten. Dat zal ook wel moeten, als hij telkens zit, staat of ligt te praten tegen iedereen en niemand.