~Gedwongen liefde~

Ilias had me niet blijer maken. Dubai, wow! We besloten om naar de stad te gaan voor de laatste dingen. "Ik ga me ff omkleden" zei ik. Ilias sloeg zijn armen om mijn middel en kuste me in mijn nek. "Je ziet er al mooi uit" mompelde hij. "Ilias! Ik heb mijn pyjama nog aan!". Ilias grijnsde en liet me los. Ik liep snel de trap op naar onze kamer. Ik koos voor een roze rokje die net boven mijn knieen viel en deed een wit hempje erop. Daarboven een zwarte sjaal. Nog ff wat maskara en lipgloss op en ik was klaar. Ik liep de trap af en Ilias fluitte. Ik keek hem verlegen aan. "Je ziet er alweer prachtig uit" zei hij terwijl hij me kuste. Mijn hand gleed over zijn gespierde borstkas. "Jij ook" fluisterde ik. We keken elkaar even lang aan. Tot Ilias de stilte verbrak. "Kom we gaan". Ik trok mijn zwarte Vans aan en wachtte op Ilias. Hand in hand liepen we naar zijn auto. Hij hield de deur voor me open en ik stapte in. Ilias gaf gas en reed weg. Onderweg kwamen we vast te zitten voor een stoplicht. Hij wilde maar niet op groen springen. Ilias leek er totaal geen moeite mee te hebben. Dat zei iets over zijn karakter. Geduldig. Dat was ik totaal niet. Ik kan me nog herinneren dat ik een keer bijna dood ging omdat een paar hakken te laat werden geleverd. Nooit meer schoenen bestellen dus. Ik was zo in gedachten dat ik schrok van Ilias hand die op mijn been zat. Ik keek hem lief aan. Hij grijnsde en zijn gezicht kwam dichterbij. Zijn adem streek over mijn lippen. "Niet nu. Iedereen kijkt" zei ik. "Ja dus? Je bent toch mijn vrouwtje!" zei Ilias nog steeds grijnzend. "Maar toch, iedereen kan ons zien en....". Ilias onderbrak me door zijn lippen op de mijne te drukken. Ik zoende hem automatisch terug. We waren even vergeten dat we voor een stoplicht stonden tot we getoeter hoorden. Ilias trok zich terug en reed door. Hij begon uit het niets te lachen. "Wat is er zo grappig?" vroeg ik. "Gewoon, het idee dat we het verkeer hebben gehinderd omdat we..." hij maakte zijn zin niet af en lachte weer. "Ha ha, hillarisch hoor" zei ik. Ilias stopte met lachen en grijnsde. In de stad hebben we van alles en nog wat gekocht voor onze huwelijksreis. Thuis plofte ik op de bank en liet de zakken los. Ik was kapot!. Ilias liep met een paar zakken naar de keuken en ging naast me zitten. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. "Ilias?" vroeg ik. "Ja schatje". Ik tilde mijn been op en draaide met mijn voet. "Kun je mijn schoenen uitdoen?" vroeg ik liefjes. Ilias grinniktte en knielde voor me. Hij trok voorzichtig mijn Vans uit en legde die naast de bank. Hij masseerde mijn enkels. Ik sloeg mijn armen voor mijn gezicht en sloot mijn ogen. Zijn handen gleden een stukje naar boven. Ilias masseerde nu mijn kuiten. Hij begon met strelen, zijn handen gingen nog meer naar boven. "Ilias!". "Hmmmm". "Ik ben moe" zei ik. Ilias trok zijn handen terug en stond op. Hij kuste mijn voorhoofd en zei: "Ik ga ff trainen". Hij draaide zich om en liep weg. Ik kon nog net zijn hand pakken. "Maak je het niet te laat?" zei ik. "Nee schatje, ik ben rond 7 uur weer terug" zei Ilias. Ik liet hem los en hij liep weer verder. Ik liet me achter over vallen op de bank en sloot mijn ogen